Książka zawiera prywatne notatki, których za życia autor nigdy nie pokazywał.
"Obecnie wielu badaczy myśli Sørena Kierkegaarda (1813-1855) zgadza się z poglądem, że Papirer są niezbędnym źródłem poznania całości poglądów tego filozofa i teologa. Dziennik, bo tak nie całkiem dosłownie przekładamy duńskie Papirer, jest centralnym ogniwem, a zarazem zwornikiem dla dzieł pseudoanimowych i tzw. mów budujących. Zawiera olbrzymią ilość prywatnych notatek, których za życia Kierkegaard nikomu nie pokazywał ani też nie zamierzał wydawać. Mimo to przewidywał, że ktoś je wyda w przyszłości - czego zresztą nie zakazywał. [...]
Dziennik jest kluczem do całej twórczości Kierkegaarda z kilku powodów:
Wstępem i przypisami opatrzył Antoni Szwed.
"Obecnie wielu badaczy myśli Sørena Kierkegaarda (1813-1855) zgadza się z poglądem, że Papirer są niezbędnym źródłem poznania całości poglądów tego filozofa i teologa. Dziennik, bo tak nie całkiem dosłownie przekładamy duńskie Papirer, jest centralnym ogniwem, a zarazem zwornikiem dla dzieł pseudoanimowych i tzw. mów budujących. Zawiera olbrzymią ilość prywatnych notatek, których za życia Kierkegaard nikomu nie pokazywał ani też nie zamierzał wydawać. Mimo to przewidywał, że ktoś je wyda w przyszłości - czego zresztą nie zakazywał. [...]
Dziennik jest kluczem do całej twórczości Kierkegaarda z kilku powodów:
Wstępem i przypisami opatrzył Antoni Szwed.