Jedna z najczęściej komentowanych w ostatniej dekadzie książek z dziedziny estetyki i najważniejsza praca Jacquesa Rancičre`a dotycząca związków sztuki i polityki. Opierając się na przykładach z literatury, teatru, kina, fotografii i sztuk wizualnych, francuski filozof porusza w niej problem wzajemnych relacji pomiędzy estetyką i polityką. Pokazuje, że nasze postrzeganie świata – a więc kwestia estetyczna – oraz sposób naszego działania w nim i jego organizacji – czyli kwestia polityczna – są ze sobą nierozerwalnie związane. Dotyczy to tak poziomu społecznej praktyki, jak i teoretycznej refleksji. W obu przypadkach chodzi bowiem o oddzielenie tego, co widzialne i niewidzialne, słyszalne i niesłyszalne, możliwe i niemożliwe, dające i nie dające się pomyśleć.