Dopóki biegnę

Potraktowałabym tę książkę w kategoriach znacznie lżejszych niż zwykle traktuję sensacje. Dlaczego? Bo jest lżejsza. Łatwiejsza, czasami sprawia wrażenie zbyt mało pogłębionej, pewne jej fragmenty są bardzo szczegółowe, by następne prześlizgiwały się po temacie. Jest w tym ujęciu mało spójna, mało płynna.
A w innym?
Jest fajna. Do takiego przeczytania niemal za jednym zamachem. Czyta się bardzo szybko i płynnie. Jest ciekawie napisana, interesująca i wciągająca.
Młoda dziewczyna zamiast udowodnić swoją niewinność, kiedy obok zwłok jej przyjaciela znajduje się masa jej śladów, a policja szuka jej jako morderczyni, a nie świadka, nie zastanawiając się wiele, ucieka. Porzuca wszystko i w przeciągu kilku minut odchodzi. Na tyle szybko, że policja nie może jej namierzyć, a rodzice zabitego chłopaka wynajmują byłego żołnierza, prywatnie dawnego znajomego ich syna, aby odszukał poszukiwaną. Dziewczyna jest z tych siejących dobro. Jest dobra dla ludzi, a oni dla niej. Każdy jej wierzy i nikt ze znajomych i rodziny nie wierzy, że dopuściła się zbrodni. Czemu ucieka? Odpowiedź znajduje się w przeszłości i samobójstwie jej ojca, w wydarzeniach, którym nikt nie chce dać wiary.
Rozpoczynałam Dopóki biegnę… bez wiedzy, że istnieje część druga, która mam nadzieję przyniesie rozwiązanie zagadek, a winni zbrodni zostaną ukarani. Chętnie ją przeczytam i mam nadzieję na równie udaną lekturę, jak tym razem.
Poleciłabym sympatykom lżejszych sensacji, z nastawieniem na szybką b...