Dobre geny

Książka w zasadzie ciekawa, nie miałam momentów znudzenia:) Opowiada o problemach szarej rzeczywistości współczesnej kobiety zmagającej się z trudnościami życia codziennego. Nie jedna współczesna kobieta niewątpliwie mogłaby utożsamić się z główną bohaterką. Co podobało mi się w tej książce? Autorka, mnie jako czytelnika ujeła tym, że pokazała iż z rodziną nie zawsze jest tak żle jak mogłoby się nam wydawać. Kiedy mamy jakiś problem, gubimy się w swych uczuciach, czasem widzimy bliskich jako "posągi"- bezwzględne, twarde, trzymajace się własnych zasad, nie ugięte, domagające się akceptacji, głębokiego szacunku od własnych dzieci, postępowania uznanego przez nich, rodziców jako właściwe, prawidłowe podczas gdy dzieciom wydaje się ono wręcz irracjonalne. Autorka pokazuje, że nie zawsze tak jest i nie należy sądzić, że w każdej sprawie tak właśnie postąpią. Nie jednokrotnie każdy z nas miał takie momenty w swoim życiu, gdzie borykając się z jakimś problemem nie mógł polegac na najbliższych tylko jedyne czego mmożna było się spodobać to skarcenie swego postępowania, zachowania. Motto? - "Czesem gdy myślisz, iż rodzic wydaje się być twym najwiekszym wrogiem w danej chwili, a tak naprawde może okazać się twoim jedynym sprzymierzeńcem, oparciem w odnalezieniu szczęścia.......".