Opinia na temat książki Dni, gdy kochałem cię najbardziej

Evelyn ma szybko postępującego Parkinsona. Joseph ma 79 lat i czuje się świetnie, jednak nie wyobraża sobie życia bez żony. Oboje podejmują decyzję o eutanazji. Jednak trzeba jeszcze swoje postanowienie przekazać dzieciom.

Ten ostatni rok życia bohaterów, to hołd dla miłości, ale i dla życia.

Bardzo mnie ta historia poruszyła, nie jest to dziwne skoro niesie w sobie tak ogromny emocjonalny ładunek.

Życie stawia nas przed różnymi wyzwaniami, tak właśnie przed jednym postawiło Evelyn i Josepha. Czy potrafią wspólnie przejść ten ostatni kawałek?

Niewątpliwie książka wręcz zmusza do refleksji nad życiem, chorobą, tym co ważne, a co można odpuścić. Są momenty gdy lektura wręcz boli, Autorka tak dobrze oddała wewnętrzne walki bohaterów, że ich emocje stają się naszymi. Czy pokazała nami jakieś światełko w tunelu? To musicie sprawdzić sami, ja nie zdradzę jak kończy się ta historia, choć na happy end prosto z komedii romantycznej nie ma tu co liczyć ale #wartojakpieron