Zamieszczone w zbiorze teksty bardzo szeroko ujmują problem dialogu. Znaczna rozpiętość czasu powstania interpretowanych utworów, odmienne optyki badawcze i różne rozumienie samego pojęcia dialogu sprawiają, że tom nie powinien być traktowany jako praca zamykająca czy scalająca. Widzieć w nim należy raczej dążenie do sproblematyzowania i wypunktowania intrygujących czy spornych kwestii oraz próbę włączenia się w nurt żywej dziś refleksji na temat przeobrażeń współczesnej formy dramatycznej i teatralnej.