“Bo kiedy chwila przemija, już nigdy nie można jej odzyskać.”
“Miała długie,bardzo długie nogi.No i wypchany jak trzeba bagażnik".”
“Przeszłość harmonizuje”
“A zatem ostatecznie wystarczyła groźba wojny nuklearnej, żebyśmy do siebie wrócili - romantycznie, prawda?”
“- Strasznie wcześnie pan przyszedł. - Nic na to nie poradzę - powiedziałem. - Na swój pogrzeb też pewnie przyjdę za wcześnie.”
“Wykreśliłem nad jego pracą wielkie czerwone 5. Patrzyłem na nie dłuższą chwilę, po czym dodałem wielki czerwony +. Dlatego, że praca była dobra i dlatego, że jego ból wywoływał emocjonalną reakcję we mnie, jego czytelniku. A czy nie to właśnie powinna robić proza godna piątki z plusem? Wywoływać reakcję?”
“Wiem jedno: przeszłość jest nieustępliwa z tego samego powodu, dla którego nieustępliwa jest skorupa żółwia - bo żywe ciało pod nią jest delikatne i bezbronne. I wiem coś jeszcze: wszystkie codzienne wybory i możliwości to muzyka, do której tańczymy. Są jak struny gitary. Trąć je, to wydadzą przyjemny dźwięk. Harmoniczny. Potem jednak zacznij dodawać kolejne struny. (...) Zaśpiewaj wysokie C dostatecznie głośno i czysto, a rozbijesz delikatny kryształ...”
“Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.”