"Poezja C. K. Williamsa wywodzi się z głównego nurtu amerykańskiej tradycji, tego nurtu, któremu przyświeca gwiazda Walta Whitmana: nawet formalne aspekty jego wierszy - długie linijki, naśladujące biblijne wersety - przyświadczają temu wyborowi. Ale konieczne są uściślenia. Nie brak pewnych analogii między drogą artystyczną Williamsa, który debiutował wierszami pełnymi gniewu, a rozwojem niektórych poetów naszej Nowej Fali, zaczynających od protestu i kontynuujących potem mniej socjologiczne poszukiwania. Mieszkający w Paryżu - i spędzający jeden semestr w roku na uniwersytecie w Princeton, gdzie prowadzi zajęcia z ""creative writing"" - C. K. Williams jest moralistą i krytykiem społeczeństwa. Kto jednak prześledzi jego drogę artystyczną, zwróci uwagę na zmieniającą się świadomość estetyczną autora. Nie zapominając o żywym przedmiocie swoich studiów, staje się on autorem coraz bardziej świadomym złożoności materii poetyckiej, poetą, który pamięta i o tradycji swej sztuki, i o mitach, które towarzyszyły jej od niepamiętnych czasów. W Stanach Zjednoczonych uchodzi za jednego z najciekawszych poetów swego pokolenia; młodzi poeci chętnie go czytają i - niekiedy - naśladują. (Adam Zagajewski) "