Opinia na temat książki Czas poświęcenia

"Nie ma bowiem na świecie większego ciężaru niż ten, który nakładają nam na barki traumatyczne wspomnienia"

Najnowsza książka Niny Zawadzkiej, która swoją premierę miała 9 października, to powieść historyczna inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. To już siódma książka w dorobku pisarki pozycja, która zaskakuje opowiadaną historią, zarówno, gdy mowa o fabule, jak i faktach historycznych.

Akcja toczy się dwutorowo. Lubię takie prowadzenie akcji, choć częściowo odbiera niepewność z jaką czytałoby się książkę nie znając (choć tylko częściowo) dokąd zmierza.
Rok 1980 - za sprawą listu, który odrzuca wniosek o przyznanie emerytury Eleonorze z powodu niezgodności danych, a który czyta jej synowa, kobieta decyduje się zrzucić ciężar tajemnic, który ją przytłacza. Aby wyznać sekrety przenosi nas opowieścią do roku 1933 na tereny obecnej Ukrainy, a tam przedstawia przerażające wydarzenia, których tło stanowi Wielki Głód na Ukrainie. Opisane przeżycia bohaterki przerażają i wywołują lawinę emocji. Ciężko było mi sobie wyobrazić, w jak ciężkim położeniu znalazło się miliony ludzi w sztucznie wywołanym kataklizmie, a obrazy opisane przez Ninę Zawadzką jeszcze długo będę tkwiły mi w głowie, gdy tylko o nich pomyślę. Jak dużo człowiek może wziąć na swoje barki?
Do tego ciągłe życie z tajemnicą skrywaną przed wszystkimi, nawet najbliższą osobą na świecie, życie w strachu oraz braku przebaczenia samej sobie, pogłębiające traumę i stan depresyjny.
Jak się stanie, gdy Eleonora wyciągnie swoje sekrety? Czy najbliżsi wybaczą jej kłamstwo na których zbudowana jest cała ich przeszłość?

Piękna książka i zdecydowanie wyjątkowa.