"Czas cudów" stanowi luźną parafrazę kilku wątków ewangelicznych, przedstawiających ostatnie miesiące życia Chrystusa. Autor nie dba o warstwę faktograficzną, starając się stworzyć dzieło alegoryczne. Bohaterowie Pekicia są ludźmi działającymi wszędzie i zawsze, czerpiącymi doświadczenia z własnych klęsk, walczącymi o pełną niezależność i autentyczność.