Czarne Serce. Zdrada

"Czarne Serce" wyróżnia się przede wszystkim równym tempem akcji, która rzadko zwalnia, dynamicznymi scenami walki oraz lekkim stylem. W połączeniu z brakiem zagmatwania fabuły, dostajemy przyjemną historię (chociaż niekoniecznie radosną - w końcu mówimy o dark fantasy), w którą możemy wciągnąć się bez analizowania każdego wątku i nieustannego przypominania sobie co było wcześniej. Ta prostota może być odświeżająca dla miłośników fantasy, ponieważ stanowi relaksującą odmianę od "ciężkich" pozycji. Nie da się też pominąć emocji, które odgrywają istotną rolę w tej powieści i stają się motywem przewodnim działań tytułowej Jaskółki.

Silne kobiece bohaterki, magia w połączeniu z technologią i mityczne stworzenia - świetne połączenie. Czy można było wycisnąć z tego nieco więcej? Myślę że tak. Najbardziej brakowało mi detali dotyczących tej wyjątkowej mieszanki technomagii, która jest niezwykle interesująca, ale nie dostała zbyt wielu opisów. Mam również wrażenie, że pośród scen akcji było trochę za mało tych "codziennych" sytuacji, w których moglibyśmy lepiej poznać bohaterów i poczuć chemię między nimi.

Tę książkę polecam przede wszystkim miłośnikom nieskomplikowanej fantastyki (takiej bez tysiąca bohaterów, stu wątków pobocznych i skomplikowanego świata/systemu magicznego, który zaczyna się rozumieć najwcześniej w połowie lektury), a także tym, którzy chcieliby zacząć swoją przygodę z tym gatunkiem, ale nie wiedzą, gdzie zacząć. "Czarn...

Będąca niewolnicą, szkoloną na zabójczynie w placówce Zakonu Burz, Lunara w końcu się wyswobadza. Podczas ucieczki kobieta napotyka mitycznego Żar Ptaka, dzięki któremu zyskuje wielką moc. W tym samym czasie, w życiu Lunary pojawia się Łowca Bruno, którego z początku dobre intencje, okazują się sprytnie obmyślonym planem.

Debiuty literackie nie należą do łatwych. Pomysł i chęć nie zawsze stanowią klucz dobrego pisarskiego początku. Trzeba mieć to mityczne „coś”, co w przypadku powieści Czarne Serce. Zdrada naprawdę czuć 😊

Dopingowałem Sylwii Gudyce odkąd tylko dowiedziałem się, że planuje coś napisać. Cieszy mnie niezmiernie fakt, że Sylwia doprowadziła swoje marzenie do końca i teraz każdy z czytelników może poznać tę emocjonującą przygodę 🥰

Na pierwszym planie książki jest główna bohaterka, a raczej jej emocje i przeżycia. Lunara, mimo przykrego startu, dostała szansę na coś lepszego. Niestety los chciał, że stało się zupełnie inaczej, a ból, z jakim musi się zmierzyć, jest bardziej dotkliwy, niż fizyczne rany 😱

Wszystko w tej książce ze sobą współgra, a całość czyta się szybko i przyjemnie. Nie powiem, zaskoczyło mnie kilka opisów i scen cechujących się brutalnością, co nie zdarza się w tego typu historiach. Zabrakło mi nieco tła i świata w powieści, a momentami niektóre reakcje i dialogi nie były do końca wiarygodne. Mimo to zdecydowanie w książce przeważają pozytywy, a przy debiutach nie jest to takie oczywiste 😁

Naprawdę...