Nieuchronny los, fatalizm, nietrwałość i efemeryczność istnienia – to jeden z najtrudniejszych problemów dotyczących ludzkiego życia, z jakim od wieków zmagają się: nauka, filozofia, religia, sztuka, kultura, psychologia… Leszek Bartoszewski w tomiku Circulo mortis (z łac. krąg śmierci) podejmuje trud zmierzenia się z nim w niekonwencjonalny, właściwy sobie sposób: chętnie korzysta z licznych odniesień biblijnych i kulturowych, przy jednoczesnym „oswajaniu” tematu za pomocą pogodnego humoru, subtelnej ironii, elementów groteski, ciekawej gry słowem, zaskakującej puenty. Jego poezja daleka jest od średniowiecznej dydaktyki czy moralizatorstwa; jest to świat pełen pogodnej zadumy nad nieuchronnością losu, pisany z perspektywy człowieka rozliczającego się z własnym życiem.