Cichy kochanek

Motyw sekty to jeden z motywów jakie lubię w książkach. "Cichy kochanek" to miała być właśnie taka powieść, w której będziemy mogli wejść w szeregi takiej społeczności. I początek był bardzo obiecujący. Isabel, na prośbę rodziców zaginionego chłopaka jedzie do Keni, gdzie próbuje przeniknąć do komuny, w której żyje Ezequiel.

I do tego momentu mi się podobało, potem jednak moje oczekiwania, a rzeczywistość całkowicie się rozminęły. Dla mnie to powieść z gatunku literatury pięknej, nie znalazłam w niej nic z thrillera, czy książki psychologicznej. Sam temat sekty jest mało rozwinięty, mamy do czynienia z kilkoma bohaterami, bez wglądu w ich relacje czy motywacje. Dużą rolę natomiast odgrywają pieniądze i dziwny, wymuszony romans, jaki wprowadziła autorka. Wszystko było raczej nużące, mało wciągające i chociaż doczytałam tę historię do końca, to trochę musiałam się do tego zmuszać.

Nie kupiła mnie ta historia, chociaż miała ogromny potencjał. Może to wynika z tego, że ja i literatura piękna to nie odpowiednie połączenie?

Młoda Hiszpanka Isabel zjawia się na przyjęciu w ambasadzie hiszpańskiej w Afryce. Wszyscy uważają, że jest fotografką, która przyjechała do Kenii, by fotografować afrykańską przyrodę. Ale jej aparat jest doskonałą przykrywką i przemyślanym kamuflażem dla poszukiwań, które w rzeczywistości prowadzi…

„Cichy kochanek” to książka po której w zupełności nie spodziewałam się tego co otrzymałam. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i z całą pewnością nie ostatnie.

Fabuła książki jest niezwykle złożona, wciągająca i niejednoznaczna. Momentami ciężko przewidzieć co za chwilkę może się wydarzyć. Autorka w całą historię wplotła cudowny, egzotyczny klimat Afryki, który tak bardzo kocham. Jednak muszę przyznać, że świetny, dynamiczny początek z czasem stał się zapomnieniem i powieść delikatnie się rozwlekła. Chociaż to właśnie wtedy zaczynamy poznawać z bliska mechanizmy działania sekty. Przyglądamy się sile perswazji „guru”, który z dnia na dzień staje się coraz bardziej potężny dzięki nowym wyznawcą. Wyznawcą, którzy byli dotychczas w swoim życiu bardzo zagubieni i stanowili łatwy cel do zmanipulowania.

Z całą pewnością trzeba zaznaczyć, że mocną stroną tej powieści są bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, którzy nadają całej książce barw. Jednak tak naprawdę czegoś mi tutaj zabrakło. Owszem, całość czytało się całkiem fajnie i szybko. Jednak zabrakło mi „tego czegoś”. Jakiegoś elementu, który spowodowałby, że powiem w...