Cicha lokatorka

“Cicha lokatorka” Clémence Michallon to thriller psychologiczny prowadzony w kilkuosobowej narracji, ale również coś więcej: to opowieść o seryjnym mordercy, który w sposób idealny wpasował się w lokalną społeczność… Poznajemy go nie z jego własnej perspektywy, a perspektywy postaci kobiecych, które nawarstwiają się wokół niego - jego ofiary, na którą znęca się od pięciu lat, jego 13letniej córki oraz kobiety, która się w nim podkochuje. Co ciekawe, każda z nich widzi go całkowicie inaczej. Jak to możliwe, że jeden człowiek może być bezlitosnym katem, czułym ojcem i spokojnym, uczynnym, ale i pociągającym mężczyzną? Czy to wszystko prawdziwe oblicza, czy maski, które mają ukryć kim tak naprawdę jest? Te zagadnienia osadzone są w gatunku thrillera, w którym akcja rozpoczyna się od sytuacji niecodziennej, która wymusza zmianę w życiu postaci. Zmianę, która kobietę od pięciu lat zamkniętą szopie dotyka najmocniej, gdyż przywraca jej element człowieczeństwa. W niewielkiej formie, ale jednak. I teraz obserwujemy też jej psychikę - czy pozbawienie wolności, ciągłe znęcanie się zabiło w niej na zawsze dawną jej osobowość? Widzimy jej walkę, która momentami wydaje nam się nieprawdopodobna - to jednak chyba dlatego, że obserwujemy ją siedząc bezpiecznie w domu, jako człowiek wolny. To dobry debiut, zmusza do zadawania ciekawych pytań, ale i dostarcza dobrej rozrywki, wciąga i angażuje. Dobrze się przy nim bawiłam i będę wypatrywać informacji o jego ekranizacji!

Sięgnęłam po tą książkę ze względu na bardzo intrygujący opis. A wy sięgacie czasami po książkę właśnie z tego powodu? A może coś innego was do tego skłania?

Aidan Thomas był zwyczajnym, sympatycznym ojcem i mężem. Uznawany za dobrego i bardzo pomocnego człowieka o wielkim sercu. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że skrywa sekret, który mrozi krew w żyłach. Od pięciu lat trzyma w szopie obok domu kobietę. Po stracie żony oraz dachu nad głową z niebotycznym rachunkiem za opiekę medyczną żony, lokalny sędzia pomaga mu w trudnej sytuacji i wynajmuje dom. Samotnie wychowuje trzynastoletnią córkę Cecilii. Emily, właścicielka lokalnej restauracji, zakochuje się w przystojnym wdowcu i zostaje wciągnięta w orbitę Rachel i Cacilii.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Choć nie było efektu wow! To historia zapowiadała się bardzo ciekawie. Pierwsze rozdziały dosłownie połknęłam. A potem okazało się, że jest zbyt duża ilość rozdziałów przez co zaczęłam się nudzić. Tematyka jaką się podjęła autorka bardzo ciekawa ale nie do końca wykorzystała ten atut.

Dużym plusem tej książki jest narracja prowadzona dość inaczej niż zwykle to bywa w książkach. Nie poznajemy zamiarów i toku myślenia mordercy, lecz mają głos wszystkie kobiety jakie go otaczają.

#cichalokatorka to thriller psychologiczny który zagłębia się i analizuje instynkt przetrwania i traumy, z którą zmaga się kobieta z szopy. Pokazuje jak bardz...

„Cicha lokatorka” to nie tylko wciągający thriller psychologiczny, ale również książka, która urzekła mnie sposobem narracji. Występuje to bowiem mieszana narracja: pierwszoosobowa i dwuosobowa. I muszę przyznać, że na początku denerwował mnie ten zabieg, ale z każdym kolejnym rozdziałem czytało mi się co raz lepiej i uważam, że zastosowanie takiej narracji jest czymś nowym i ciekawym.

„Cicha lokatorka” to opowieść o mężczyźnie, który jest wzorowym mężem i ojcem. Pomaga w domu, chodzi na zakupy i każda matka oddałaby mu swoje dziecko by na chwilę zaopiekował się. A kim tak naprawdę jest Aidan Thomas? To porywacz i seryjny morderca.

Poznajemy kobietę, którą więzi najpierw w szopie, a później gdy żona umiera, przeprowadza się z nią i córką Cecylią w inne miejsce.

Jest jeszcze Emily. Kelnerka, która zakochała się w Aidanie. Jaki los ją spotka?

Książka posiada to coś co sprawia, że jak zacznie się ją czytać, to nie ma mowy by dało się ją tak łatwo odłożyć. Ciekawy sposób opowiadania z punktu Emily i Cecyli, napięcie, które nie opuszcza od pierwszych stron i akcja, która może nie gna na łeb i szyję, ale sprawia, że lepiej można poczuć klimat książki.

Autorka zastosował również ciekawe nazewnictwo niektórych rozdziałów. Między innymi znajdziemy tu rozdziały opowiadające to jak zabił je Aiden. Są bardzo krótkie rozdziały, które zgrabnie zostały wplecione w główną fabułę. I wszyst...