Opinia na temat książki Chodź ze mną

Jestem fanem Orbitowskiego, dlatego nie mogłem się doczekać "Chodź ze mną". I co? No i jestem zadowolony, ale do zachwytów, podobnych do tych po lekturze "Kultu" czy "Innej duszy", jest mi daleko.

Zacznijmy od tego co w książce fajne, czyli jak to u Orbitowskiego: styl i narracja - na przemian ciepłe i szorstkie, zapadające w pamięć porównania, dosadność i jednocześnie liryczność. Gdy trzeba Orbitowski potrafi pisać pięknie, jak musi jest dosadny - uwielbiam takie pisanie.

Forma ciekawa, treść też, czemu więc książka nie porywa? Bo mam wrażenie, że gdzieś, na którymś etapie pisania, Orbitowski stracił serce do tej historii i olał detale, nie doszlifował do końca tej opowieści. Ot, choćby Gdynia, która jest ważnym elementem tej historii: niby dużo tu detali, ciekawostek itd, ale wszystko to jakieś takie płaskie, jak dekoracje w teatrze.Dziwi mnie to, tym bardziej, że miejsca, to zawsze był silny punkt w jego książkach - taka Oława w Kulcie, czy Bydgoszcz w Innej duszy robiły całą magię opowieści, a w Chodź ze mną tego brakuje.

Czy zatem Chodź ze mną to słaba powieść? Nie, wręcz przeciwnie, czyta się świetnie, wiele tu emocji, wiele mięsa, brakuje jednak tego ostatecznego szlifu. Orbitowski chyba się tą książką po prostu zmęczył.