Chłopiec, który kochał sarny

"Sprawa dla Mii. Pomyślał tak, gdy tylko zobaczył zdjęcia z miejsca, gdzie znaleziono zwłoki. Holger Munch pracował przy zabójstwach od niemal trzydziestu lat, ale nie często trafiały mu się sprawy, takie jak ta. Śmierć zadana z premedytacją. Na chłodno. W zaplanowany sposób. Jakby ktoś rozkoszował się każdą sekundą."

Ciało zamordowanej młodej dziewczyny w stroju baletnicy zostaje wyłowione z górskiego potoku. Nieopodal na skraju lasu policja odnajduje aparat z obiektywem precyzyjnie wycelowanym w miejsce zbrodni. Na obiektywie aparatu ktoś wydrapał cyfrę 4, oraz zostawił wyrwaną stronę z książki dla dzieci.

Umiejętność wnikania w psychikę sprawcy oraz wyostrzony zmysł dostrzeżenia najmniejszych śladów pozostałych na miejscu zbrodni sprawiają, że Mia Kruger jest ważnym ogniwem zespołu śledczego.

Chciał, żeby ją znaleźli ... To pierwsza myśl, która pojawiła się w głowie Mii, analizującej zebrane dowody.

Chciał być z nią sam na sam... Umysł Mii zalewają kolejne spostrzeżenia, tworząc setki pytań.

Co kierowało sprawcą? Szaleńczy akt zemsty, czy skrupulatnie zaplanowana zbrodnia?

Wkrótce pojawiają się kolejne ofiary, a każda z nich oznaczona jest kolejną cyfrą.

Samuel Bjork zaserwował solidny kryminał, gdzie krok po kroku obserwujemy kolejne etapy śledztwa. Realistyczne i obrazowe opisy mie...

Rok 1999 podczas zimy znaleziony zostaje chłopiec z porożem na głowie.

Rok 2013 nad jeziorem znalezione zostają zwłoki młodej kobiety, obok statyw, potem policja odkrywa następne zwłoki. Holger Munch i Mia Kruger rozpoczynają śledztwo. 

Trzecia część serii nie zawiodła mnie, bardzo lubię w taki sposób pisany kryminał. Przede wszystkim akcja rozgrywa się powoli, wszystkie fakty i poszlaki podawane mamy systematycznie, tak abyśmy sami uczestniczyli w śledztwie i próbowali sami rozszyfrować zagadkę. Tutaj osoba winna była dla mnie zaskoczeniem na plus, jej motywy już mniej, przez to, że akcję przeplatają wstawki wyjaśniające zachowanie mordercy. Taki sposób narracji bardzo lubię, jest on może trochę poszatkowany, niespójny, ale widać na końcu, że bardzo trafiony. Bardzo polubiłam Mię jej tok myślenia i zaangażowanie w śledztwo, Holger trochę się gubi, pozostali funkcjonariusze są mało uwypukleni, szkoda, bo to, co jest podane można by było rozwinąć. Jedyne zastrzeżenie mam do mordercy, brak mi tego psychologicznego modelu, w sumie dopiero na końcu książki zabiera on całe show i widzimy go wyraźnie tak jak lubię obserwować psychopatów. I tutaj znów jedno mnie zachwyca wykluczając drugie, od początku mało mordercy, więc napięcie jest idealne, wstawki i domysły, kiedy już morderca tak jak pisałam kradnie Mii zakończenie, jego motyw jest taki sobie. Ważny jest też wątek obyczajowy, warto, więc sięgnąć po poprzednie dwa tomy wcześniej, gdyż tutaj mamy niektór...

"Chłopiec, który kochał sarny" to trzecia część serii o Holgerze Munchu i Mii Krüger.

Z górskiego jeziora zostaje wyłowione ciało młodej dziewczyny w stroju baletnicy.

Na naszym śledczych czeka kolejna frapująca sprawa, zmuszająca ich niezwykłe umysły do wytężonej harówki. Bohaterów tej serii polubiłam już od pierwszego spotkania, cieszę się na każde kolejne i nieustannie im kibicuję. Trzeba przyznać, że za każdym razem dają z siebie wszystko. Pojawia się kilka tropów, a wiele z nich prowadzi na manowce. Należy jednak sprawdzić wszystkie, bowiem morderca na jednej ofierze nie poprzestanie, a czas goni. Jest na tyle dynamicznie, by nie uśpić nas w trakcie lektury, a na pewno nie pozwolą na to niespodziewane zwroty sytuacyjne. Akcja ma miejsce w Norwegii i na jej prowincji. Czuć ten szczególny klimat Skandynawii, w której po zimnie i ciemności nieśmiało budzi się wiosna.

"Chłopiec, który kochał sarny" to kolejny wart uwagi kryminał od Samuela Bjørka.