Chcę kochać moją kobietę

Książkę potraktowałam jako urywki z życia kobiety, która chciała kochać i być kochaną. Zapoczątkowuje nas opowiadaniem, które faktycznie wybrała idealnie. Kreśli w nim o tym jak bardzo wydawało jej się, że była w szczęśliwym w związku małżeńskim. Nawet obwinia się o to, że być może zbyt przyzwyczaiła się do luksusu bycia żoną, że zapomniała o tym, że jej mężowi może potrzeba czegoś więcej. Do tych rozważań doszła po momencie, kiedy odkryła, że ją zdradzał przez osiem miesięcy. Wpierw wpadła w szał, następnie pozwoliła mu uprzątnąć rzeczy z jej domu i dopiero wtedy pogrążyła się w żałobie. Pewnego jednak dnia ujrzała rudowłosą kobietę z której smutek aż kipiał. Rozumiejąc jej smutek, choć o nic nie pytała, podarowała jej swoje wsparcie. Następnie mamy chwilę, kiedy obie znajdują się w domu i jedna uzupełnia doznania drugiej. Autorka pisze wprost, nie nazywa części ciała wyuzdanymi słowami, tylko tak zwyczajnie. Pokazuje tym, że nie musi być jak na filmie, nikt nie musi niczego udawać, dla nich liczyło się tylko tu i teraz. Następnego dnia jedynie rudy włos na jej szlafroku przypomniał jej, że nie odpłynęła w sen, tylko naprawdę przeżyła coś całkowicie i w pełni nie oceniana przez nikogo.
Pomiędzy tymi opowiadaniami mamy wstawia różne wiersze, które również nie są przypisane do stosunku bliskości płci, tylko opisują szczęście i doznania obecnej chwili, szczęścia każdego gdziekolwiek się podziewa i z kimkolwiek by nie był. Bo miłość nie ma imienia. Opisała też sytuacje,...

Autorka dała mi się poznać jako osoba pisząca nieszablonowe historie, taki też jest jej najnowszy zbiór opowiadań. Hania nie boi się wyzwań, pisze o wyzwolonych kobietach, które nie boją się swojej seksualności, która w ich przypadku bywa płynna.

“Chcę kochać moją kobietę’ to zbiór opowiadań o kobietach nieheteronormatywnych, które szukają swojego miejsca, swojej miłości lub po prostu siebie. Niektóre dopiero odkrywają, że nie tylko mężczyźni mogą zawładnąć ich sercami, inne wiedzą to już od dawna. Jedno opowiadanie szczególnie przypadło mi do gustu.

“Przywiązania” opowiadają o parze kobiet, które decydują się na dziecko. Jedna z nich jest starsza, bardziej ułożona, druga potrzebuje swobody. W którymś momencie dziecko przysłania Weronice cały świat, a Natalia zatapia się w pracy, gubią siebie, swoją miłość… W końcu się rozstają, a ich córka przez jakiś czas zostaje pod opieką tylko jednej z kobiet. Wszystko zmienia jedno zdarzenie, świat się zapada, a Weronikę czeka trudna decyzja.

Część z tych opowiadań jest przepiękna, melancholijna wręcz, część jednak trochę mnie smuciła. Gdy w grę wchodzą zdrady, tajemnice i kłamstwa żaden związek nie może przetrwać, a relacje i uczucia zmieniają się z pozytywnych w negatywne.

W tych historiach to emocje i relacje grają pierwsze skrzypce i to one Was zachwycą.

Bardzo lubię pióro Hani i z czystą przyjemnością czytałam te k...