Camgirl

Przyznam, że do słuchania książki podchodziłem dosyć ostrożnie. Obawiałem się, że będzie to kolejna pozycja typu „365 dni” z tą różnicą, że przez internet i urozmaicona informacją o autobiografii, coby było bardziej autentycznie. Przyznam, że pozytywnie się zaskoczyłem.

„Camgirl” to autobiograficzna książka opowiadająca historię Isy, która postanowiła zostać dziewczyną z kamerki. Poznajemy bardzo dokładnie realia internetowej pracy seksualnej. I tutaj pojawia się pierwszy problem. Moim zdaniem zdecydowanie nazbyt szczegółowo. Po pierwszych stronach, kilkunastu rozmowach bohaterki z widzami fascynacja książką i zawodem spada. Słuchanie o codzienności camgirl, nawet jeśli ta codzienność jest ciekawa, po paru nowych rzeczach robi się zwyczajnie nudna i monotonna. Przynajmniej dla mnie, ponieważ owa praca jest bardzo urozmaicana przez główną bohaterkę i niektórych na pewno nie zanudzi. Pod koniec co prawda pojawiały się eksperymenty artystyczne nawet, można chyba rzec, na miarę Mariny Abramović, jednakże dla mnie już to nie wystarczało.

Podoba mi się z kolei psychologizm książki. Sytuacja i zachowanie Isy jest umotywowane przede wszystkim przeszłością. Autorka opisuje także w części swoje dzieciństwo, co zdecydowanie pozwala zrozumieć jej charakter i różne przekonania. To idealne świadectwo tego, że dzieciństwo i rodzice mają ogromny wpływ na kształtowanie dziecka, dla którego m...

Dla mnie 13 jest szczęśliwą liczbą. Jednak dzisiaj trzynasta książka przeze mnie przyswojona okazała się pechowa.
Sięgnęłam po Camgirl z czystej ciekawości. Dzisiaj z perspektywy czasu przy okazji tej książki wiem, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Żałuję, że ta książka powstała. Żałuję, że poświęciłam na nią czas. Żałuję, że piszę opinię na jej temat.
Nie wiem dlaczego tego typu publikacje powstają. Co mają na celu? Przestrogę? O nie, nie w tym przypadku. Już na starcie pani Isa u mnie przegrała nazywając kręcenie tyłkiem przed kamerą pracą. Pracę wykonuje górnik bądź sprzątaczka. Ta pani to ewentualnie świadczy usługi. Z reguły staram się nikogo nie obrażać, ale tym razem się nie powstrzymam. Pani Mazzei to dla mnie egoistyczna, płytka kobieta, która do perfekcji opanowała szantaż emocjonalny, na który ja nie dałam się złapać. Ode mnie 2/10. Dlaczego nie 1? Taką ocenę wystawiam książkom których nie potrafię dokończyć.