Całując Ul

Muszę przyznać, że to jest specyficzna książka, jednak w żaden sposób nie jest to jej wada. Zaintrygował mnie pomysł wyjaśnienia zbrodni sprzed lat, która w pewnym sensie była dla głównego bohatera przełomowym momentem w życiu. Bardzo ciekawy był wątek z nie do końca zrównoważoną psychicznie Veronicą Lake, której postępowanie wprowadzało ten charakterystyczny klimat w książce: niepewności, duszności, trochę szaleństwa.
Zakończenie było zaskakujące chyba najbardziej przez swoją prostotę. Po jego przeczytaniu od razu przypomniało mi się stare powiedzenie mówiące, że "najciemniej jest zawsze pod latarnią".

Wciągająca , chodź przyznam, że czuje pewien niedosyt. Jak mnie pamięć nie myli pierwsza książka tego autora po którą sięgnęłam (chodź pewna nie jestem;)) i zapewne z wielką chęcią zapoznam się z innymi tytułami.

Bardzo ciekawa pozycja, znacznie różniąca się od innych książek Carrolla. Jest w niej teraźniejszość i przeszłość i kryminalna zagadka do rozwiązania. Polecam.

Potraktowałam ją jako książkę do torebki czyli czytanie w chwilach marnowania cennego czasu. I tak było mniej więcej do połowy książki. Tak się wciągnęłam, że będąc już w domu wyciągałam ją z torebki i czytałam w każdej wolnej chwili. Nie często zdarza mi się książka, która naprawdę mnie wciągnie tak mocno w swój świat, że nie słyszę hałasu tramwaju, nie liczę ile minut spóźnił się autobus etc. Autor stworzył klimat na tyle mocny, że wracając po przerwie do urwanego wątku, błyskawicznie wskakiwałam na ulice miasteczka Crane's View. Hm... a może ja lubię klimaty małych miasteczek, tylko o tym jeszcze nie wiedziałam? A może to czar Jonathana Carrolla? To moja pierwsza książka tego autora. I nie ostatnia :)

Podobała mi się