Burzycielka twierdz

" [...] Mar­twie­nie się na zapas to naj­waż­niej­szy ele­ment każ­dej do­brej stra­te­gii. [...]"

To było moje trzecie spotkanie z bohaterami cyklu "Psy Pana" autorstwa Marcina Świątkowskiego. Trzecia książka nosi tytuł "Burzycielka twierdz". Jeżeli czytaliście poprzednie dwie części, to wiecie, że jest to genialna seria fantasy, która na szczęście jeszcze się nie kończy.
Fabuła jest tak bardzo wciągająca, że żałuję, że tak szybko się skończyła. Szczerze mówiąc, już się nie mogę doczekać kolejnych przygód Katarzyny i innych postaci. Mam cichą nadzieję, że Marcin Świątkowski nie każe nam długo na nią czekać.
Od razu mówię, że całą serię "Psów Pana" chętnie zobaczyłabym na małym lub dużym ekranie.
Od jakiegoś czasu uwielbiam czytać książki z gatunku fantasy i Sci-fi, dlatego tak bardzo przypadła mi do gustu ta historia.
Autor idealnie zbudował świat pełen magi, konfliktów i wojennych bitew. Czytając tę książkę, czułam się, jakbym się w niej znalazła. A to wszystko przez to, że Marcin Świątkowski wszystko bardzo realnie opisał.

Nie wiem jak wy, ale ja sądzę, że trzecia część jest najlepsza. Widać w niej perfekcyjne dopracowanie.
Trzeci tom przenosi nas do XVII wieku. W tym wieku rządziła polityka i religia — a dodatkowo u naszych bohaterów pojawia się magia.
Jak tym razem poradzi sobie nasza główna bohaterka Katarzyna von Bes­se­rer zu Thal­fin­gen? Czy będzie władała potężną armią? Oczywiście po odpowiedzi odsyłam was do tej powie...

Trzeci tom przygód bohaterów książek "Psy Pana" oraz "Księstwo Różanego Krzyża".

Rok 1634

Siedemnastoletnia Katarzyna wraz ze swoimi towarzyszami trafiła do północnych Niemiec. Do Fryzji, krainy najemników. Biednej, nudnej, brzydkiej i niegościnnej. Tam właśnie chcieli zebrać armię i szukali miejsca, by zrobić zaciąg. Nie dało się po dobroci więc zamordowali kogo trzeba i przejęli zamek. Pół roku później Katarzyna miała cztery i pół tysiąca wyszkolonych żołnierzy w tym dwie kompanie eteromantów, sowicie opłacanych i wyposażonych w bojową biżuterię. Dołączyli do niej również Szkoci. Wyruszyli na wojnę z Palatynatem.

Nowa rzeczywistość w jakiej się znalazł Schenk po śmierci profesora Andre nieco go przerażała. Nie narzekał jednak. A gdy bariera znikła i przybyła Katarzyna, spokojnie oddał jej minerał. Ona natomiast, po znalezieniu i przeczytaniu starego manuskryptu, zaczęła inaczej postrzegać ludzi i rzeczywistość. Dodatkowo zyskała też nowe umiejętności. Były najemnik, choć był jeńcem, okazał się tu pomocny w wielu kwestiach administracyjnych.

Erquicia ciągle nie może pogodzić tego kim był z tym, kim jest teraz. Odkrywa jednak trop pewnego sekretu. To napędza jego działania, często podejmowane bez wiedzy Katarzyny, ale nigdy przeciwko niej. Bo zależy mu na tej młodej dziewczynie i chce jej pomóc.

Wspaniałe połączenie światów, realnego i magicznego. Wartka, dyn...