„Myśl przewodnia i cel pracy to próba wyjaśnienia, w jakiej mierze naród polski był przygotowany do odbudowy swego państwa, kierowania nim oraz pokazania, w jakim stopniu dziedzictwo przeszłości wpłynęło na postawę Polaków wobec odbudowanego państwa. Taki cel pracy podyktował i zadecydował o jej układzie. Czytelnika uderzyć może niejednakowy charakter poszczególnych rozdziałów. Jedne są bezpośrednią odpowiedzią na pytanie o przygotowanie narodu polskiego do odbudowania i kierowania własnym państwem, inne stanowią charakterystykę wydarzeń. Krytyczną analizę zebranego materiału źródłowego przedstawiam Czytelnikowi jako świadek opisywanych wydarzeń, jako człowiek, który przeżywał Dwudziestolecie, przeżywał je żywo i głęboko. Rozumiem wszystkie trudności tak postawionego zadania, wciąż kojarzą się bowiem i wciąż zbiegają sądy urobione na podstawie materiału źródłowego z wrażeniami i uczuciami doznanymi w dzieciństwie i w młodości. Sądzę wszakże, iż wrażenia i uczucia świadka epoki, który przeżył ją tak mocno jak ja, nie są pozbawione znaczenia". z Przedmowy Autora