Fragment z dzieła "Metamorfozy czyli złoty osioł" Apulejusza, poświęcony tytułowej parze bogów.
Tłumacz nieznany.
W centrum utworu ("Metamorfozy") pisarz umieścił opowieść o Amorze i Psyche (IV 28-VI 24). Część badaczy dopatruje się w niej alegorii cierpień duszy poddającej się oczyszczeniu, aby osiągnąć wtajemniczenie w misteria. Imię bohaterki tłumaczą jako: duszę, serce lub motyla. Wskazują na nawiązania do Uczty i Fajdrosa Platona, do nauki o niebiańskim Erosie, który duszy upadłej w ciało pomaga powrócić do ojczyzny niebieskiej.
Tłumacz nieznany.
W centrum utworu ("Metamorfozy") pisarz umieścił opowieść o Amorze i Psyche (IV 28-VI 24). Część badaczy dopatruje się w niej alegorii cierpień duszy poddającej się oczyszczeniu, aby osiągnąć wtajemniczenie w misteria. Imię bohaterki tłumaczą jako: duszę, serce lub motyla. Wskazują na nawiązania do Uczty i Fajdrosa Platona, do nauki o niebiańskim Erosie, który duszy upadłej w ciało pomaga powrócić do ojczyzny niebieskiej.