Altruiści

Arthur jest profesorem w college'u na Środkowym Zachodzie i nie ma łatwego życia. Nieopłacalna praca, młodsza partnerka, z którą także nie układa się najlepiej. Relacje z dziećmi po śmierci żony także oziębłe..
Postanawia ocieplić rodzinne kontakty i jednać ich pokrzywdzoną przez los rodzinę. Zaprasza dzieci na pojednawcze spotkanie, jednak zamiast obranego celu złagodzenia, wychodzą wspomnienia i urazy jakich doświadczali przez lata..

Najgorzej się wam pisze o..?

W moim przypadku o książkach, które nie spełniły moich oczekiwań.
W większości przypadków moja intuicja do wyboru danej lektury nie zawodzi, jednak zdarza się i tak, kiedy to całkowicie nie mogę się wgryźć w daną opowieść i zamiast czerpać przyjemność podczas czytania, odczuwam dalszą niechęć. Niestety tak było w przypadku altruistów.

Książka spisana na wielopłaszczyznowej fabule, która zabiera nas w najróżniejsze miejsca, ukazując rozbudowaną sagę rodzinną z poszczególnymi wątkami bohaterów. W tym wszystkim poruszane tematy polityczne, społeczne, kulturowe, rodzinne..

Nie olśniło mnie w niej nic, zmęczyłam się, a brak sympatii do bohaterów także miala tutaj swój udział. Książka problemowa dla mnie, nie tylko ze względu na treść, w którą to nie mogłam się wczuć, ale także od całego nadmiaru niepowodzeń bohaterów.

Mrocznie zabawny humor w tej książce niestety mnie nie dotknął, a styl autora niestety nie trafił w moje gusta.
Myślę jednak, że książka znajdzi...

Debiut Andrew Ridkera „Altruiści” to literatura piękna, przejmująco dogłębna proza o jednostce rodziny i tego, co ona niesie dla nas w życiu dorosłym. Opowiada o losach rodziny Alterów, której więzi po śmierci matki, mocno się rozluźniły. Po dwóch latach dzieci i ojciec spotykają się ponownie pod jedynym dachem, jednak każdy z innymi oczekiwaniami. To moment spojrzenia w przeszłość, nadzieja na pojednanie i zrozumienie. Czytelnik jednak z każdą kolejną stroną odkrywa i coraz lepiej rozumie charaktery postaci, ich stopień zakłamania w rozumieniu tego, co jest, tego co niesie życie. W retrospekcjach konfrontujemy się z ich doświadczeniami, które ukształtowały ich takimi jakimi są – dorosłymi, zagubionymi ludźmi. Choć pozornie ich rodzina nie różni się od innych, to jednak krzywdzące i niewyjaśnione sytuacje z przeszłości narosły tak mocno, że teraz nie pozwalają normalnie żyć. Czy każda rodzina w czasie dzieciństwa pełna jest takich ukrytych traum? Czy każdy z nas niesie w sobie przekleństwo tego, co wynieśliśmy z tych pierwszych lat, w których to jednostka rodziny była tą, do której odnosiliśmy się wszystko, cały świat? I jak pozbyć się tych ograniczeń? „Altruiści” to powieść przejmująco smutna, acz równie prawdziwa, która pozwala zajrzeć w głąb siebie i bez obwiniania zrozumieć, jak ważne jest uwolnienie się od fałszywych i nierealnych oczekiwań. Jak ważna jest szczerość i jasna komunikacja, bo tylko na niej można zbudować, to co realne i prawdziwe. To mocny debiut, dobr...

Dziś przychodzę do was z książką, którą zdecydowanie zakwalifikowałabym do tych skłaniających do refleksji.
Altruiści to debiutancka powieść Andrew Ridkera i gdybyście mnie zapytali o czym jest ta książka, odpowiedzialnym krotko: o życiu. Autor przedstawia losy pewnej amerykańskiej rodziny, zwracając szczególną uwagę na ich relacje i powody tego jakimi ludźmi się stali i czym się kierowali przy swoich wyborach życiowych.
Arthur Alter jest profesorem w college'u i nie dba o to, by zdobyć etat na stałe. Jego dorosłe dzieci raczej go unikają. I mają ku temu swoje powody. Jego zmarła żona, była chyba jedynym elementem, który scalał tę rodzinę.
Mogłoby się wydawać, że to książka jak każda inna, ot trochę życiowych prawd, trochę rozkminy nad różnicą pokoleń. Ale było w niej to coś, co kazało mi czytać dalej. Autor z pewnością jest dobrym obserwatorem i potrafił nie tylko mnie zainteresować, lecz również ubrać w odpowiednie słowa to wszystko, co często widzimy, rozumiemy, ale nie potrafimy opisać czy doprecyzować. Umiał nazwać to, co jest zwyczajne, prozaiczne, ale nam bliskie - życie, naszą codzienność. Umiał opisać procesy, w których uczestniczymy na poszczególnych etapach życia. Umiał nazwać uzależnienia, fobie i lęki.
Altruiści to książka ciepła, ale z posmakiem goryczki. Jest ciekawa i bardzo realistyczna.
Myślę , że fani dobrych obyczajówek docenią zarówno spostrzegawczość, jak i pióro autora.
Polecam 👍