Aleksander I. Wielki gracz Car Rosji - Król Polski

Książka "Aleksander I. Wielki gracz Car Rosji - Król Polski" nie jest pierwszą przeczytaną przeze mnie książką pana Andrusiewicza, ale muszę szczerze przyznać, że jak dotąd najbardziej męczącą. Prawdopodobnie ma to duży związek z tym, że trochę nudzi mnie ta cała farsa z Napoleonem, a i sam Aleksander I przedstawiony został z ciut zbyt wielkim uwielbieniem, jak na moje nerwy.

Zaletą tego opracowania, szczególnie dla osób nie znających zbyt dobrze historii Rosji, jest podejście przekrojowe. Opowieść o Aleksandrze zacznie się więc od przybycia do Rosji jego babki, Katarzyny Wielkiej (wtedy jeszcze Zofii Fryderyki Augusty von Anhalt-Zerbst), która odegrała w jego życiu dość znaczącą rolę. Później oczywiście będzie wszystko to, co potrzeba, z Napoleonem jako wisienką na torcie, aż po legendę starca-pokutnika Kuźmicza czyli koniec panowania Aleksandra.

Takiej ilości plotek i pikantnych szczegółów spodziewać by się można po biografii Katarzyny Wielkiej, ale jak widać wnuk w intymnych podbojach babce nie ustępował. Zupełnie jest dla mnie niezrozumiały zachwyt nad urodą tego rosyjskiego "anioła", stąd też pewnie moja irytacja czytaniem o rzeszach carskich kochanek. Jego polityki też do końca nie kupuję. A już tych wodotrysków na jego cześć tym bardziej.