W 1967 ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, w latach 1968-1973 wykładał historię w Studium Nauczycielskim w Przemyślu, w latach 1974-1975 był wykładowcą Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, w latach 1974-1980 także nauczycielem w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Przemyślu. W 1979 obronił pracę doktorską. W latach 1981-1984 odbył staż habilitacyjny w Akademii Nauk Społecznych PZPR. Do roku 1990 pracownik Instytutu Historii Ruchu Robotniczego w Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Akademii Nauk Społecznych PZPR, w latach 1986-1990 kierował Zakładem Historii Polskiego Ruchu Robotniczego ANS PZPR. W 1984 habilitował się na podstawie pracy Stronnictwo Pracy 1937-1950: ze studiów nad dziejami najnowszymi chadecji w Polsce w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. W 1991 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1995 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1991 był pracownikiem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie (później Uniwersytetu Rzeszowskiego), wykładał też Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Redaktor naczelny pism: "Polska i jej wschodni sąsiedzi" (1997-2009), "Studia Społeczno-Polityczne" (2007-2009).