Opinia na temat książki Akwitania

Nie mam pojęcia co napisać o tej książce. Spodziewałam się kryminału thrillera, a dostałam…powieść historyczną z nutą obyczaju, a nawet romansu. I nie miałabym problemu, gdyby…

Po pierwsze postacie. Momentami były one płaskie, takie przezroczyste, bez jakiejś cechy, która by je wyróżniała. Sama Eleonora Akwitańska, czyli postać autentyczna jest momentami nieco ckliwa. Najbardziej wpływowa kobieta średniowiecza życiorys miała niezły, ale trochę autorce nie wyszło jej wykreowanie. Niby taka silna, ma cel i chce go osiągnąć, ale chwilami…no sama nie wiem.

Po drugie zagadka. Łatwo ją rozszyfrować, więc zbyt skomplikowana to ona nie była. Niby jakieś intrygi, jakieś kręcenie, półprawdy, ale to takie wszystko bez tego „czegoś”. Bez wyrazu, nudne.

Po trzecie czas. Średniowiecze. Raz czuć było klimat tej epoki, innym razem miałam wrażenie, że niektóre postacie przeniosły się ze współczesności do rzekomego średniowiecza, ale nie mogą się dopasować. Takie to sztuczne chwilami było. A jak już było dobrze i klimatycznie to było za dużo historycznych opisów.

Plusem jest styl autorki. Jest wiele wątków, ale ich połączenie ma sens. Słownictwo jest nieco archaiczne, ale to miało oddać klimat. Narracja poprowadzona w pierwszej osobie, co jest plusem, bo mamy taki wgląd w bohaterów.

Nie będę się rozpisywać więcej. Książka ciągnęła mi się gorzej niż drugi sezon Brzyduli na TVN.

Jednak to tylko moja opinia, zawsze warto sprawdzić samemu.