Dość poważnie podchodzę do ocen i recenzji książek. Co oczywiste - pięknie się różnimy - i nasze oceny są subiektywne. Jestem nowa "na kanapie" więc proszę do moich spostrzeżeń podchodzić z odpowiednim dystansem i pobłażaniem jak do nowicjusza . Otóż co najmniej jedna rzecz mnie delikatnie zastanawia w recenzjach na kanapie. Bardzo dużo książek jest ocenianych na 10 i 9 gwiazdek a więc w nomenklaturze gwiazdkowej książka "arcydzieło" albo książka "wybitna". Hmmm ... tak to skomentuję. Albo inna sytuacja: recenzent wskazuje na istotne wady, wytyka błędy .... i daje 8 gwiazdek czyli ocenia książkę jako rewelacyjną. Może po prostu - uwaga do administratorów - zlikwidować opisy przy gwiazdkach. Komuś się super podoba książka - OK , niech da 10 gwiazdek ale.... niech nie nazywa (a przynajmniej nie tak często...) jej arcydziełem !
Żebym dał książce 10, musi mnie stargać emocjonalnie i wryć się mocno w świadomość, musi we mnie zostawić część "siebie". Dając np 7 czy 8 jestem też w stanie wskazać wady, które właśnie nie pozwoliły na wyżej. Staram się jednak odzwierciedlać w gwiazdkowaniu treść recenzji i odwrotnie. Myślę, że jest też dużo osób, którym "głupio" dać książce mniej niż 5, mimo, że np. zasługują na 1-2.
Zgadza się, w ogóle skala 1 - 10 słabo się sprawdza, jak dla mnie chyba lepsza jest goodreadsowa skala szkolna czyli 1 - 5, ewentualnie kombinowałbym ze skalą 1-6, łatwiej by było.
Każda skala się sprawdzi, jeśli tylko oceny będą uczciwe. Zazdroszczę tym, którzy czytają same „arcydzieła”. Mnie rzadko się zdarza na nie trafić. Może dlatego, że nie czytam Mroza.
Mackowy - To byłoby bardzo dobre rozwiązanie z tymi gwiazdkami. Książki potrafią człowieka poruszyć już samym podejmowanym tematem, niekoniecznie wybitnym dziełem będąc. I ja mam takich sporo. U mnie im większe moje emocjonalne zaangażowanie tym większa liczba gwiazdek. Poza tym przecież pewne gatunki trudno oceniać pod wzgledem emocjonalnym. Naukowe i popularnonaukowe raczej emocjonalnie nie potargają, a arcydziełami w swoim świecie być mogą i wtedy specjalisci w danej dziedzinie wydadzą werdykt najpewniejszy i adekwatny. My co najwyżej możemy określić czy ciekawość nasza została zaspokojona czy niekoniecznie. Nasze oceny dużo zależą od oczekiwań jakie stawiamy przed książką. Myślę jednak, że czytelnik w miarę ogarnięty będzie wiedział jak te gwiazdki ugryźć i do ocen innych osób podchodzi refleksyjnie. Mnie słabo oceniane ksiażki nie zniechęcają, a wysoko oceniane nie zachęcają. To czym się kieruję przy wyborze książki do czytania to temat. Książkę oceniam jako czytelnik a nie krytyk literacki. Bo to moje hobby a nie praca.
A co do puchnącego ego (tam gdzieś niżej było) - czytelnik im więcej książek przeczytał tym większe w nim poczucie niespełnionego pisarza i poczucie, że pewnie lepiej by gniot czytany napisał. Nie powiedziane, że nie. Zawsze warto jednak spróbować czy to łatwy kawałek chleba.
@Harey nikomu nie ujmując, ale duża część tych recenzji 10/10 jest nieczytalna, albo po prostu jest to streszczenie książki z podziękowaniami dla wydawnictwa na końcu. A kto powiedział, że to łatwy kawałek chleba? Wielu ludzi po prostu nie umie, a się za to bierze. Wystarczy spróbować samemu stworzyć jakąś fabułę, żeby się przekonać, że to trudne i żmudne i lepiej nie traktować tego jako "kawałek chleba".
Mackowy - rozgarniętemu pasjonatowi czytania widząc podziękowania dla wydawnictwa i te 10 gwiazdek zapala się czerwona lampka :). Dostają książki z wydawnictw to i podziękować muszą.
Gdybyśmy tylko my czytacze przenajzwyklejszy jeno zdania swe o książkach przytaczać mogli, to rzetelniejsze ono by było i prawdy obiektywnej bliższe. Ale i wydawcy gwiazdki swoim tworom przyznawać mogą, a przecie czego byle by nie wydawali, to i arcydziełem najczęściej oceniają. A i lizusy wszelkiego autoramentu, które dla owocnej współpracy z wydawnictwem, wszelkiej i wielkiej podłości imać się mogą fałszywie dobrze książkę oceniając. Stąd i arcydzieł ilość mnoga do czytania nie bardzo zdatnych 😉
Ekran laptopa czyścić będę do rana, że mi tak słusznie wywiódł prawdę oczywistą mąż tak zacny a w księgach obeznany…. 😉 do nóg padam.... Ale mam pomysł racjonalizatorsko-nowatorski: może oceniając książkę jako "arcydzieło" trzeba wykazać w recenzji.... (a przynajmniej postarać się) że ...arcydziełem jest !
Otoż i moich wątpliwości echo. Albowiem czym się różni "może być" od "przeciętna" i "rewelacyjna" od "wybitna"? Przecz każdy z nas swoją miarą lekturę mierzy. Jednak czasem, przy wszystkich zastrzeżeniach, jakąś ci sympatię do książki mamy. Stąd czasem najpierw larum i narzekania, a potem spora ilość gwiazdek się sypie.
Gdyby to było Krajowe Towarzystwo Literatów to można by było czepiać się recenzji i ich słabego języka. Póki co to serwis czytelniczy i będę bronić słabszych tekstów, bo jak nam wiadomo wszystkim jedyną miarą naszych recenzji tutaj jest ich długość. Więc czytajmy recenzje (albo i nie - przecież nie wszystkim są one potrzebne by po książkę siegnąć) i uśmiechajmy się z pobłażliwością, albo z aprobatą pokiwajmy głową.
LMR - tekst o każdej treści powyżej 2000 znaków stanie się recenzją, jeśli ją umieścimy w oknie recenzji. Przecież nikt nie sprawdza czy nasza popełniona recenzja spełnia wymogi recenzji.
Chyba, że się coś zmieniło. Dawno nie napisałam "recenzji". A z czym konkretnie LMR się nie zgodzisz?
Chodzi mi o to, że czytając i mając jakąś świadomość (a zakładam, że spora część z nas ją jednak ma), wiemy, co jest recenzją, do tego dobrą, a co nią nie jest. Ci, którzy piszą byle jak i nazywają swoje teksty recenzjami - tylko je tak nazywają i o tym też wiemy, czytając je. I nawet nie tyle chodzi mi o wymogi formalne (bo, jak zauważyłaś, to nie Krajowe Towarzystwo Literatów), co o poprawność opublikowanego tekstu. Zawsze się tego czepiam, nic nie poradzę.
Ale powiedz co możesz zrobić poza wstawieniem swojego komentarza pod taką mierną recenzją? I czy w ogóle czułabyś się kompetentna by ją krytykować? A może prosić adminów o usuwanie takowych? Według jakich kryteriów?
Niewiele mogę zrobić, to prawda. Czy czułabym się kompetentna? Być może. Ale znów, tak jak napisałaś, to portal czytelniczy, nie platforma literacka. Gdyby wprowadzić kryteria formalne i poprawnościowe, ilość publikowanych tekstów i użytkowników by się zmniejszyła i też nie byłoby dobrze. Pozostaje mi więc tylko to komentowanie.
Lepiej dać spokoj. Bo mądremu i dwa słowa wystarczą, głupiemu i referatu będzie mało. Sporo osób nie posiada talentu literackiego, ani kwiecistego języka, a też chcieliby wyżyć się w recenzji czy opinii. Część dopiero się uczy. Są i tacy, którzy sądzą, że jak dostaną coś za darmo to nie mogą wyrazić konstruktywnej krytyki, czy obiektywnej opinii, albo nie potrafią. Po prostu chcą dostawać książki i nie umieją (nie chcą) negatywnie ocenić książki. A może naprawdę im się podoba to co czytają? Wydaje mi się, że skoro uważamy się za bardziej lotnych i bieglejszych w pisaniu recenzji to nie musimy się wywyższać. A jeśli coś nam nie pasuje nie obrabiajmy innych na boku tylko otwarcie przedstawiajmy swoje zdanie w konkretnej sytuacji (napiszmy do tej osoby, powiedzmy to w komentarzu). Gorzej, jak trafi się ktoś mądrzejszy i nam zacznie wytykać.
Drążąc wytrwale jak kret (kto ma ten rozumie !) temat recenzji …. Zauważyłam zastanawiającą prawidłowość …czy raczej nieprawidłowość. Książki słabo oceniane, po których recenzenci jeżdżą jak na łysych samicach konia (tak ładniej) okupują szczyty list sprzedaży i popularności. A arcydzieła …sprzedają się tak sobie, chyba że przypadkowo ich autorzy dostana Nobla lub coś w tym rodzaju. Choć to moda szybko przemijająca. Sama zauważyłam u siebie irracjonalną i wielce sadystyczną ochotę do czytania recenzji książek ocenianych na mniej niż 3 ! Czy napisanie beznadziejnej książki nie bywa większą sztuką niż popełnienie arcydzieła ? A jaką przyjemność ma się z czytania literackiego dna ! Przecież każde z nas mogłoby napisać tego gniota lepiej. I ego puchnie ... Więc w przyszłości, książkę (dla mnie) genialną zrecenzuję na „1” , przysporzę jej popularności i wywinduję na szczyty list ! Bo dla autora …(chyba) liczy się bardziej liczba sprzedanych sztuk niż piękne recenzje !
Nie od dziś wiadomo, że to, co się sprzedaje niekoniecznie równa się arcydziełu.
Jedyną słabo ocenianą książką, jaką mam ochotę przeczytać jest "365 dni" - bo chcę się wreszcie dowiedzieć, o co tyle szumu i ewentualnie - to przyznaję - wyżyć się w recenzji. Także u mnie to nie jest tendencja.
Nie wrzucajmy wszystkich recenzentów i wszystkich autorów do jednego worka. :)
@ Kasiahe rozumiem zamysł, ale ja też nie czytam złych książek dla przyjemności, tu nie działa ten mechanizm, co z oglądaniem dla jaj słabych filmów, bo na złe książki po prostu szkoda czasu ;-) Co do spuchniętego ego, też bym polemizował, bo idąc tym tropem, jakie jest wyzwanie w napisaniu książki lepszej niż fatalna, od czego ma to ego rosnąć?
Ponieważ oceny i recenzje są subiektywne więc niska ocena nie jest dla mnie równoznaczna, że książka jest "zła". Jakoś nie jestem zwolenniczką tezy, że "większość" wie lepiej :)
Komu ego puchnie, temu ego puchnie. Są książki z dobrym marketingiem albo takie wydane na zasadzie self-publishingu, które zasługują tylko i wyłącznie na jedną gwiazdkę. <wzrusza ramionami> A czasami nawet ta jedna gwiazdka to za dużo.
Co do czytania recenzji poniżej 3 gwiazdek - szczerze? Ja doceniam to, że ktoś za mnie przeczytał takiego gniota, albo za mnie na minę wlazł i książkę kupił, bo dzięki poświęceniu tej osoby nie będę tracić czasu i pieniędzy.
@LetMeRead - no właśnie :) ... a sprzedaż 365 dni rośnie, sorry za złośliwość ;) Ja też nie jestem "lepsza" musiałam przeczytać ....no ściślej poczytać !
Akurat "365 dni" odkupiłam od kolegi i jak przeczytam, to też puszczę dalej w obieg - więc jeśli chodzi o ilość sprzedanych egzemplarzy, nic nie urosło.
Każdy inaczej widzi i ocenia książkę. Zobaczcie, na przykład ja i @Johnson wzięliśmy swego czasu do recenzji "Obrońcy Ahury" Ja oceniłam na 8 ⭐ On na chyba 2-3 ⭐. Obie opinie rzetelne, oboje napisaliśmy co nam się podobało, co nie. Ja zawsze mówię, że z książkami jest jak z muzyką, każdemu co innego w duszy gra. Są fani Mroza, którzy oceniają jego książki jako wybitne arcydzieła i ja ich rozumiem! Są osoby, które dzieła Tolkiena oceniają jako fatalne, kiepskie i trudne w odbiorze. I to też jest okej.
Każdy ma jakiś swój wypracowany system oceny. Ja daje 10 ⭐ jeśli książka była tak dobra, że za jakiś czas sięgnę po nią ponownie i będę chętnie do niej wracać nawet mimo zauważonych drobnych błędów. Ale wiem, że każdy ma jakiś własny pogląd na to.
Tu też rozumiem, zwłaszcza jeśli mąż autorki zakłada fikcyjne konta na LC albo nakanapie by ocenić książkę lubej na 9 lub 10 gwiazdek 🤣 Raz wyczaiłam taki ewenement 😜 Swoją drogą - to się nazywa miłość nie?
Mój mąż zwykł mawiać, że miłość to wymysł poetów (i tak już od prawie 10 lat), także nie wiem, o co chodzi z tą miłością. :D A poważnie - to jest niepoważne.
Temat jak rzeka nabiera kształtów i meandruje ;) .. z geografii pamiętam ! Bardzo celnie zaznaczyła @Harey, że recenzją staje się w "na kanapie" każdy tekst o długości co najmniej 2000 znaków. I tu znów mała wątpliwość - czy warto ustalać limit ? Rozumiem intencje ale wiadomo... co z intencjami się robi. Czytając (i ucząc się pilnie od innych) jak pisze się recenzje nie sposób nie zauważyć, ze w wielu przypadkach chlupie woda a szanowny recenzent po prostu streszcza fabułę aby tylko ten ukochany limit osiągnąć . Może po prostu ..."no limit" ? . Kiedyś przeczytałam książkę (nie zdradzę, ale w tytule nie było żadnych dni), po której chciałam po prostu napisać "Odleciałam!". Marzy mi się taka minimalistyczna recenzja...
Mi to minimum nawet odpowiada. Wiele osób aby nabić sobie punkty do klubu, mogłoby napisać po prostu "polecam". "fajna", "szybko się czyta" itp. A tak, trzeba rozruszać szare komórki
Tylko, że recenzja musi spełniać jakieś założenia formalne, a nie same wklepane literki, w przeciwieństwie do opinii - opinia to hulaj noga piekła nie ma, czasem fajniej jest napisać opinię, tylko, że nie wszyscy tak to rozumieją :)
Dlatego najlepiej byłoby ustalić dolny limit dla opinii np 500 znaków, znieść limit znaków dla recenzji i obie formy wypowiedzi pisemnej zrównać punktowo, to mniej będzie nudnych, przelanych tekstów, no chyba, że ktoś koniecznie musi wybzdzić z siebie recenzję, bo "jestę recenzentę" i mam blog i insta i zdjęcia z książkami tam wrzucam :)
Zgodziłabym się, ale z poprawką: opinia może mieć poniżej 500 znaków, tyle że wtedy jest niepunktowana. Bo czasem człowiek chce wyrazić zachwyt lub potępienie jednym zdaniem, bez liczenia znaków i spacji.
Ale jak widać powyżej niektórym zależy... 🤔 Ja najczęściej piszę opinie, bo nie zawsze mam coś do powiedzenia powyżej 2000 znaków, ani nie chcę się podporządkowywać pewnym rygorom, które moim zdaniem recenzja powinna spełniać. Więc będę bronić prawa do ocenienia książki dowolną opinią, nawet jednowyrazową.
A ja z kolei zawsze te 2000 znaków znacznie przekraczam. Nie celowo, tak po prostu wychodzi. Przy okazji przypomniałam sobie, że moje dawniejsze recenzje (z poprzedniego portalu) siedzą tu jako opinie, bo chciałam w ten sposób oznaczyć moment przejścia. :)
MaDom: Ty piszesz krótko, ale celnie. Ja osobiście nie lubie długaśnych recenzji, nie zawsze chce mi się je całe czytać, zwykle przelatuję je wzrokiem. A właśnie, miałam Cię zapytać, czemu już nie dodajesz tutaj opini ani recenzji?
Ująć istotę rzeczy w paru zdaniach to też sztuka, MaDom. :) Można napisać wiele stron i nic nie napisać - jak też napisać parę zdań i napisać wszystko. Nie ma reguły.
Ja na dobrą sprawę dopiero uczę się jak napisać dobrą recenzję i teraz czuję się lekko zbita z tropu czy w ogóle powinnam pisać jeśli tej sztuki jeszcze nie mam opanowanej. Niemniej uważam, że każdy kiedyś zaczynał i jakoś te doświadczenie trzeba zdobyć. Cóż, być może wielu osobom moje recenzje nie przypadną do gustu, bo nie mam pióra iście szekspirowskiego, ale ja książek nie mam zamiaru pisać-jedynie wylać na papier to, co mi leży na serduchu po przeczytaniu danej pozycji. Sama sobie do zarzucenia nic nie mam, bo moje recenzje są zawsze szczere i chyba to o to w tym wszystkim chodzi ;)
Warto pamiętać o tym, że warsztat doskonali się z czasem, myślę, że z każdą napisaną recenzją. Jeśli chcesz pisać coraz lepiej, to zadbasz o to. Ale to też nie Mistrzostwa Świata W Pisaniu Recenzji, więc... Wszystko zależy od tego, jaki masz cel.
Pięknie to opisałaś i zgadzam się z Tobą w zupełności.Każdy od czegoś musi zacząć ,przecież nikt nie urodził się i umiał od razu pisać świetne recenzje 😊😉
Dobra recenzja podobnie jak dobra książka to pojęcia dla mnie nieokreślone. Wykluczam rzecz jasna teksty napisane poniżej pewnego poziomu (języka polskiego) . Cała reszta to nasze odczucia, emocje i indywidualizm myślenia. To piękne, że się różnimy ! Co oznacza, że każda recenzja jest dobra :) bo przedstawia nasze „ja”
Odgrzewam temat, bo @Anmar poruszyła ciekawą kwestię, a mianowicie wystawianie wysokiej oceny książce (np. 6/10) przy jednoczesnym dodaniu negatywnej recenzji. Jak myślicie, z czego to wynika?
Przyznam, że ja sama czasem waham się oceniając książkę przeciętną/słabą w systemie 10-cio gwiazdkowym (bo do wyboru mam 3-słaba, 4-może być i 5-przeciętna, więc rozstrzał mam spory; podczas gdy w systemie ,,szkolnym'' po prostu wystawiłabym ocenę 3).
Ja zawsze byłem zdania, że 10-gwiazdkowy system jest zły. Z tradycyjnym 1-6 byłoby lepiej, ale taki chyba już standard tego typu portali, chociaż taki Goodreads ma system 1-5, co już zresztą powiedziano wyżej...
@Mackowy, też uważam, że szkolna skala 1-6 jest najlepsza, od początku używam jej na swoim blogu, ale bardzo łatwo przełożyć ją na skalę 10-gwiazdkową:
1 = 1
2 = 1+
3 = 2
4 = 2+
5 = 3
6 = 3+
7 = 4
8 = 4+
9 = 5
10= 5+/6
@Chassefierre, też się wkurzam, jak czytam mocno krytyczną recenzję, praktycznie dyskwalifikującą książkę i widzę ocenę na 6-7 gwiazdek (książka dobra, albo bardzo dobra). No to dobra ta książka, czy słaba?
Myślę, że autorzy recenzji po prostu nie chcą drażnić sponsorów, czasami sprawdzających, jak recenzenci się z zadania wywiązali. Liczą, że wydawcy zerkną tylko na liczbę gwiazdek i już nie będzie im się chciało czytać dalej. Nic z tym nie zrobimy. Możemy tylko dogryzać takim "recenzentom" ;-)
Rudolfina, tylko ty uznajesz, że 6 gwiazdek to 3+, a ona jest opisana jako "dobra" - i tu widzę sprzeczność. I też nie bardzo rozumiem gradację np. między "przeciętna" a "może być". :(
Różnica między 3+ a 4 jest bardzo umowna. Wszystko zależy od nauczyciela 😉 I od ucznia. Dla jednego 3+ to będzie osiągnięcie życia, dla drugiego 4 - to dyshonor.
No tak, ale jak widzę słowną ocenę "dobra", to nie myślę "trzy plus". Chociaż pewnie każdy miał nauczyciela typu "dobrze, świetnie, dobra odpowiedź... eee... trója z plusem". ;) W sumie chodzi o to, że ta ocena opisowa nieraz się jakoś nie schodzi z gwiazdkową.
Przy niektórych książkach powinna być wyłączona możliwość oceniania na dziesięć gwiazdek, bo skoro widzę, że arcydziełem nazywane są na przykład książki Pani Michalak, to ręce opadają.
Powiem tak... pracuję w bibliotece. Przyszła do mnie kiedyś Pani, taka lat 30+/40 maks. I prosi o jakąś fajną, życiową, mądrą książkę. No to szukamy. Ma być życiowa, poruszać ważne problemy, więc jej daję ,,Nianię w Nowym Jorku'', opowiadam o czym jest ta książka i... nie. Okej, szukamy dalej. Daję jej ,,Służące'', znowu opowiadam o czym, że mimo tematyki ciepła, poruszająca i... nie. Okej, szukamy dalej. Daję jej ,,Dziewczynę, którą kochałeś'', mówię, że dobra książka, dwa wątki czasowe łączące się dzięki obrazowi i... nie. No i tak chwilę jeszcze szukamy, aż w końcu Pani pyta: - A to nie ma żadnych książek Michalak?
Marzysz, żeby zostać rozpoznawalnym recenzentem? Po nocach śnią Ci się wyróżnienia, nagrody i lajki, które zbierają Twoje teksty? W takim razie znalazłeś miejsce dla siebie! Rozgość się, zapraszamy. :)
