Totalne dno

A ja nie usunęłabym "Pana Tadeusza", tylko przeniosła z gimnazjum do liceum w całości. Bo w liceum jednak kształtuje się bardziej psychika i pewnie wraz z dojrzewaniem łatwiej jest dojrzeć do książki, bo z tego co zauważyłam, w moim gimnazjalnym gronie nie ma nikogo, komu się Tadek spodobał. Mi na początku jakoś też nie bardzo przypadł do gustu, ostatecznie jednak stwierdzam, że kilka momentów mi się podobało. Ruszę to jeszcze raz za kilka lat, na spokojnie. I z innym podejściem. Zobaczymy.
Żadnej książki nie uważam za "totalne dno". Nie czytałam jeszcze jakiejś, że tak się wyrażę-> tragicznej. Każda książka ma jakiś tam swój mały plusik, ale zawiodłam się na "Naznaczonej." Można z tego zrobić ciekawą serię, a autorki zepsuły sprawę. Szkoda.

i własnie chodzi mi o książki które nawet takiego małgo + nie posiadają.
dla mnie to wszystko co wydała Mayers i jej nasladowcy...

jaka była najbardziej strato-czasna(;-))książka którą mieliście w rękach?
.

Zmierzch. Coś jeszcze dodać? ;D

Ja nie czytam czegoś co mi się nie podoba.
Tak więc w rękach miałam wszelakie Dziady, Potopy, Pana Tadeusza, Kordiana i inne jakże pasjonujące zapewnie książki, na myśl o czytaniu których już mi słabo.

"Cukiereczki" też mnie odrzuciły, a miało być alternatywnie i ciekawie. :P

Felix,net i nika. Masakryczny język i bardzo ciężko mi się ją czytało.
Czy możemy porozmawiać o gustach innych a nie o Zmierzchu?
Do tego zróbcie sobie drugi wątek i nie zaśmiecajcie tematu .. -,-

Kasiulek, a Ty zmień sobie opis, no chyba, że jesteś "osobom" ; )

Ja też próbowałam czytać Zmierzch, bo nie cierpię krytykować czegoś bezpodstawnie na zasadzie 'bo trzeba być alternatywnym i mi się nie podoba', ale koło 50 strony stwierdziłam, że wysiadam.

Najgorsza książka jaką czytałam? Zażarta walka między ostatnim tomem "Zmierzchu" a "Szeptem" B. Fitzpatrick. "Zmierzch" - niesamowicie głupi, nudny i denerwujący, "Szeptem" - niesamowicie denerwujące, nudne i jeszcze bardziej głupie (w dodatku kopia dwóch innych głupot). Cóż, trudny wybór.

Mam kilka takich gniotów:
- Pamiętnik księżczniczki
- Błękitnokrwiści
- Piergrzym - Coelho, ale w zasadzie moge tu dopisać wszystkie jego książki
- (Nie)Umarli. Księga 1 - Jonas
- Potop (Tak jak inne Sienkiewicza przeczytałam, tak tego nie mogłam)

Również nie udało mi się doczytać Ulissesa, mimo moich szczerych chęci.;)
Potok myśli? Dla mnie to był bełkot. W dodatku w moim odczuciu nadęty i pompatyczny.
Pani bibliotekarka stwierdziła , że jest to literatura snobistyczna , tylko dla wybranych.
Choć sama przyznała mi się , że przez nią nie przebrnęła. xD

Zmierzch nie jest taki zły, ale czasami mi się wydaje, że jest kopią paru książek, które czytałam. Pamiętnik księżniczki rzeczywiście nie jest zbyt dobry, ale udało mi się przeczytać wszystkie części ;D Na Błękitnokrwistych się nie zawiodłam, podobała mi się ta książka. Szeptem też niezła.

Najbardziej zawiodłam się naa... "13 małych niebieskich kopert". Oczywiście nie była to najgorsza książka, bo była nią "Quo Vadis", ale to lektura, więc się nie liczy ;D

Coś... Emily Giffin. Beznadziejna, pusta książka. Nie przebrnęłam przez Syzyfowe prace i Diabeł ubiera się u Prady.

Z lektur: "Syzyfowe prace", "W pustyni i w puszczy", "Qvo vadis" i "Siłaczka"
Strata czasu z własnej woli: "Zmierzch".

No, na Coelho też trochę straciłam czasu. Brr.

Jeśli chodzi o lektury usunęłabym kilka pozycji, tj: Potop, Chłopi, Jądro ciemności. Reszta wg mnie wystarczająco ciekawa, żeby móc przez nią przebrnąć ;)

Kompletne dno to jak dla mnie "Barry Trotter i Bezczelna Parodia". Chyba najbardziej głupia książka, jaką w życiu czytałam- wątpliwe poczucie humoru, akcja nie do zrozumienia. Na drugim miejscu plasują się: "Ten obcy" (lektura, pseudopsychologiczna i pseudomądra) oraz "Księżyc w nowiu" (przeczytałam całą sagę, ale ta część jest zdecydowanie najgorsza).
Są też jakies inne gnioty, ale na ten momen sobie nie przypominam.
Ach, "Zapałka na zakręcie"! Tak, tak, ta książka zajmuje albo także drugie miejsce, albo trzecie. Nie wiem, jak tysiącom dziewczyn może się to podobać (bo osobniki płci męskiej raczej Siesickiej nie czytają, ale who knows?).

stanowczo "Nad Niemnem"-nie ma nic gorszego niż siedemnastostronicowy opis łąki... a barrego trottera nie czytalam, wystarczyło mi streszczenie żeby podziękować

Podbijam opinię o "Nad Niemnem". Właśnie czytam i chyba skonam.

@misha: "Lalkę" z listy lektur usunąć?! Przecież to jest jedna z najlepszych lektur ever.

Hej, "Pamiętnik księżniczki" był dobrym czasozabijaczem jak się miało 13 lat :P

Ja na początku 3 gimnazjum czytałam Pana Tadeusza, trudno było przebrnąć a gdy doszłam do księgi Zajazd to w jej połowie uznałam że to najgorsza żecz jaką czytałam ale tak mniej więcej po tygodniu zmieniłam swoje stanowisko. Moja Pani od polskiego była tak zafascynowana tą lekturą że omawialiśmy ją bite 2 miesiące. Więc aby pisać kartkówkę z każdej księgi i jeszcze odpowiadać to musiałam się wykuć prawie całej. Po powtórnym przeanalizowaniu zmiemiłam swoje nastawienie, bo bardziej ją zrozumiałam i to co miała nam przekazać. Bardzo lubię również Krzyżaków do których nigdy nie miałam oporów.

Nie znoszę za to Syzyfowych Prac, gdyż moja książka była bardzo stara i nie miałam w niej odnośników do rosyjskich słów, a w niej były prawie co drugie zdanie. było do dla mnie męką że zaczynałam czytać zdanie w którym w środku był jakiś wyraz rosyjski i przez to cały sens zdania dla mnie niknął. I choć to cienka książka to jedyna z lektur jakiej nie zmordowałam do końca.

Mimo, że temat chyba umarł śmiercią naturalną to i tak się wtrącę. Ten temat jak już wcześniej padło ociera się o gusta. Jednych zmęczy saga o wampirach, a innych gadanie o życiu. Temat ciekawy, można powiedzieć co nam sprawiło czytelniczy problem ale nie oznacza to, że dana pozycja jest definitywnym dnem. Uważam, że ciężej jest nam przebrnąć przez coś z gatunku, którego nie lubimy co przecież nie oznacza, że dany gatunek jest gorszy. Druga sprawa to wypowiedź mojego poprzednika na temat klasyków. Nie mogę zgodzić się z chęcią ich usunięcia. Co do ich niestrawności też nie do końca, bo wiele lektur bardzo mi się podobała, a gdyby nie przerabianie w szkole to sama bym po nie, nie sięgnęła. Jakby nie patrzeć rozwijają one nasze horyzonty. Oczywiście jestem za dodawaniem nowości do kanonu, w którym i tak jest dość duża swoboda i wybór lektur zależy w dużej mierze od nauczyciela.

A teraz na temat. Bardzie ciężko było mi przejść przez "Tektonikę uczuć" Schmitta. Jest to mój ulubiony autor i książka nie jest zła, jednak dla mnie była trochę zbyt ciężka mimo, że jest to tylko krótki dramat.

Ja osobiscie nieznosze Krzyzakow, ale najbardziej rozczarowana byla Brida Coelho

Zdecydowanie Krzyżacy i w pustyni i w puszczy. Ogólnie Sienkiewicz. I może za dużo czasu im nie poświęciłam, bo nie przeczytałam żadnej, ale jednak coś tam się zmarnowało. Po prostu nienawidzę stylu tego pisarza.

Hm, jeśli chodzi o Sienkiewicza, to dwukrotnie czytałam "W pustyni i w puszczy" i za każdym razem mi się podobało. Co się tyczy "Krzyżaków", byłam zniechęcona przez to, że to lektura, wiadomo - trzeba patrzeć na wszystkie szczególiki i takie czytanie odbiera przyjemność. Ale jeśli chodzi o całokształt, to książka mi się spodobała. Co prawda trzeba było poświęcić więcej czasu, to nie był jeden wieczór, ale warto było. Dawny język sprawiał, że książka wytwarzała swój klimat i miło było się w niego zagłębić.

Szczerze mówiąc, ja i jedną i drugą książkę miałam za lekturę. Ale tu nie chodzi nawet o samą treść (choć przy krzyżakach do możliwe, bo nie przepadam za historią (bynajmniej nie polską)), ale o styl, w jakim została napisana. Męczyła mnie. Co przeczytałam to od razu wylatywało mi to z głowy.
Natomiast w pustyni i w puszczy było lepsze, nie powiem i film też jest świetny, ale sama książka również mnie męczy.

Przepraszam mówisz o filmie starym, strasznie długim i dwu częściowym czy wersji nowej, która jeśli dobrze pamiętam nawet nie trzyma się chronologii wydarzeń?

I o tym i o tym. Oglądałam obie wersje, więc mogę stwierdzić, że film mi się podoba, a ta pierwsza chyba nawet bardziej.

"Cierpienia młodego Wertera" - jak ją czytałam to naprawdę sama cierpiałam, że mnie na nią skazali...
a co do książek, których nie miałam za lektury to chyba "Intruz" pani Meyerowej - zabierałam się za niego 3 razy. za trzecim skończyłam i tak jak na początku mnie wciągnął od połowy nie miałam na niego siły...

"Diabeł ubiera się u Prady" Weisberger. Zupełnie nie rozumiem fenomenu tej książki, humor wypada blado, a po przeczytaniu czułam wielką czarną dziurę zmarnowanego czasu.

Parę innych pozycji jeszcze mi świta, one jednak jakieś niewielkie plusy jeszcze posiadają lub były czytane dawno temu i ledwo zapamiętane.

Sapkowski. Każdy. Wszystko. Nie rozumiem jego fenomenu, a budowanie pozytywistycznego krajobrazu świata fantasy jest dla mnie śmieszne. Nie lubię jego humoru, jego stylu, ani jego osobiście. Przeczytałem wszystko w poszukiwaniu zrozumienia tego fenomenu i... nic!. A poza tym właśnie próbuje przeczytać http://nakanapie.pl/book/471271/orki-odwet-orkow.htm i też słabe... jak na razie.

A i byłbym zapomniał o Sadze o Ludziach Lodu. Gorsze od Mody na Sukces.