“Pamiętaj, że nie jesteś sama - szepnęła. - Cały czas tu będę, nawet jeśli mnie nie będziesz widziała. Tak długo, jak będziesz o mnie myślała, będę z tobą. W twoim sercu i w twoich myślach. Będę patrzeć na ciebie z góry... ”
Opowieść niemieckiej pisarki to ważny głos w kwestii tak często przemilczanej - odchodzenia człowieka. To zapis kilku miesięcy z życia Luise, jej brata Rubena, taty i mamy - chorej na raka.