Król Gruzji.
Tejmuraz I żył w latach 1589–1663, pochodził z dynastii Bagrationów, był królem Kachetii i Kartlii oraz poetą. Jego rodzicami byli król-uzurpator Dawid I oraz królowa Ketevan – późniejsza święta Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego, która, nie zgodziwszy się przejść na islam, zginęła śmiercią męczeńską. Tejmuraz kształcił się w Persji pod okiem Szacha Abbasa (1587–1629). Jemu zawdzięcza znajomość świeckiej i religijnej literatury perskiej, dzięki czemu zaczął kształtować własny warsztat poetycki. Tłumaczył dzieła perskie na język gruziński. Przez krytyków podważających poetycki talent Tejmuraz był porównywany do Nerona, ponieważ podobnie jak rzymski władca wprowadził poezję na uroczyste biesiady oraz miał skłonność do przeceniania swojej twórczości i zaniedbywania obowiązków władcy34. Tejmuraz „był zwolennikiem kunsztownej i ornamentalnej poezji wschodniej”35, adaptował literaturę perską na gruncie gruzińskim. Jest to wątek pozwalający porównać go z Iwaszkiewiczem, który miał przecież swoich ulubionych poetów perskich: Dżalaluddina Rumiego i Hafi za. Ich dziełami inspirował się, pisząc swoje wczesne cykle poetyckie Oktostychy oraz Kasydy zakończone siedmioma wierszami, ich dzieła tłumaczył na język polski
Tejmuraz I żył w latach 1589–1663, pochodził z dynastii Bagrationów, był królem Kachetii i Kartlii oraz poetą. Jego rodzicami byli król-uzurpator Dawid I oraz królowa Ketevan – późniejsza święta Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego, która, nie zgodziwszy się przejść na islam, zginęła śmiercią męczeńską. Tejmuraz kształcił się w Persji pod okiem Szacha Abbasa (1587–1629). Jemu zawdzięcza znajomość świeckiej i religijnej literatury perskiej, dzięki czemu zaczął kształtować własny warsztat poetycki. Tłumaczył dzieła perskie na język gruziński. Przez krytyków podważających poetycki talent Tejmuraz był porównywany do Nerona, ponieważ podobnie jak rzymski władca wprowadził poezję na uroczyste biesiady oraz miał skłonność do przeceniania swojej twórczości i zaniedbywania obowiązków władcy34. Tejmuraz „był zwolennikiem kunsztownej i ornamentalnej poezji wschodniej”35, adaptował literaturę perską na gruncie gruzińskim. Jest to wątek pozwalający porównać go z Iwaszkiewiczem, który miał przecież swoich ulubionych poetów perskich: Dżalaluddina Rumiego i Hafi za. Ich dziełami inspirował się, pisząc swoje wczesne cykle poetyckie Oktostychy oraz Kasydy zakończone siedmioma wierszami, ich dzieła tłumaczył na język polski