/db0246c63b28febb24569ab6a2ebdde5/n/tadeusz-kraszewski)
Tadeusz Józef Modest Kraszewski to polski pisarz, dziennikarz, literat.
Syn Mieczysława i Walerii z Mrożewskich. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1 w Kole, a po jej ukończeniu, w latach 1913–1914 do Szkoły Realnej w Kaliszu.
Po wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną dwa miesiące przebywał w Moskwie, a następnie w Piotrogrodzie, gdzie ukończył 5 klas Szkoły Realnej. Po powrocie do Koła był jednym z założycieli męskiego hufca harcerskiego i jego pierwszym komendantem. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się na ochotnika do wojska i dostał się do niewoli radzieckiej, następnie przez rok pracował przy budowie kolei w rejonie Murmańska. Następnie powrócił do Koła i podjął naukę w kolskim gimnazjum, w którym w 1922 roku zdał maturę.
Po maturze rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, a od 1925 kontynuował naukę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po ukończeniu studiów w 1928 roku pozostał w Poznaniu, gdzie związał się ze środowiskiem endecji. Od 1928 roku pracował jako redaktor w „Ilustracji Polskiej”, a od 1929 roku w „Kurierze Poznańskim”. Od 1929 był działaczem Syndykatu Dziennikarzy Polskich.
Od sierpnia 1939 roku służył w Obronie Narodowej. Brał udział w walkach Armii „Poznań”, a podczas bitwy nad Bzurą został ciężko ranny. Po zakończeniu kampanii wrześniowej zamieszkał w Jędrzejowie, a w 1941 roku przeniósł się do Warszawy. W okresie okupacji współorganizował kursy dziennikarskie w ramach Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, redagował także artykuły dla prasy podziemnej. W sierpniu 1944 został wysiedlony z Warszawy, w lutym 1945 powrócił do Poznania.
Od kwietnia do sierpnia 1945 znajdował się w ekipie Pełnomocnika Rządu ds. przejmowania dóbr kultury w Szczecinie, następnie w Zachodniej Agencji Prasowej, której był współzałożycielem, dyrektorem i zastępcą naczelnego redaktora. W latach 1946–1949 prowadził seminarium dziennikarskie na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1949–1956 pracował jako korektor w PZWS w Poznaniu[1]. W 1956 należał do inicjatorów i pierwszych pracowników Wydawnictwa Poznańskiego, a od 1957 powrócił do pracy w reaktywowanej Zachodniej Agencji Prasowej. W 1968 przeszedł na emeryturę.
Zmarł w 1973 roku i został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu.
Był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
/o-107630/n/robin-hood)
/0981ffdf3212dcd3d2d911365abf760a/n/robin-hood-marianna-zona-robin-hooda)
/0f3619ae1f5c1847c2647e562a480bbc/n/wesole-przyslowia)
/o-9788308054307/n/kto-tam-zerka-na-kacperka)
/85a6bad9dfe90fdb2eaa219ea67575f7/n/o-poznanskich-koziolkach)
/516c34c1dcc80592a521bb41638c7705/n/pan-filip-z-konopi)
/b064e5c058b7468d75fb996caef37b4d/n/prosie-w-deszcz)
/f3f1036c4614e6f1182f6bc22a4baee4/n/skarb-w-starym-zamku)
/62bb31dec077b5409adc27b2334fa9ad/n/skradziony-gwozdz)
/cb493ed0a0cd106bdd60b8f8c3122df2/n/slon-wsrod-porcelany)
/1457882faad1906fa2844947c7748f61/n/w-krolestwie-grzybow)
/05217e0db73148ce40870207f7c184a6/n/wojna-i-konspiracja-wspomnienia-dziennikarzy-polskich)
/e8fa6aa1ae1b61a74eaf733df45df181/n/woz-wagantow)
