Żydowski działacz, inżynier architekt, dziennikarz i pisarz. Opublikował kilkanaście książek na temat wojny i Holocaustu. Zajmował się także muzyką.
W 1932 roku ukończył Politechnikę Praską. Po studiach zamieszkał we Lwowie, gdzie do wybuchu II wojny światowej prowadził własną firmę architektoniczną.
Po zajęciu Lwowa przez sowietów dzięki łapówce wręczonej funkcjonariuszowi NKWD uratował siebie i swoją rodzinę przed deportacją na Syberię.
Po utworzeniu przez Niemców we Lwowie getta i obozu Janowskiego, w którym więziono głównie Żydów, Wiesenthal przez jakiś czas był więźniem tego obozu. Podczas akcji likwidacji Żydów uratował się w obozie kolejowym, w którym pracował, w październiku 1943 roku, dzięki pomocy zastępcy dyrektora.
Przechodząc kolejno 6 obozów koncentracyjnych dotarł do obozu Mauthausen w Górnej Austrii. Tam 5 maja 1945 roku został uwolniony przez wojska amerykańskie. Wówczas za swój życiowy cel przyjął ściganie zbrodniarzy hitlerowskich.
Był współzałożycielem Jewish Historical Documentation Center, organizacji zajmującej się gromadzeniem dokumentacji, dotyczącej zbrodni i zbrodniarzy wojennych, zamkniętej w 1954 roku. Przyczynił się m.in. do wytropienia, schwytania i skazania (w 1960 roku) jednego z głównych organizatorów „rozwiązania kwestii żydowskiej”, oficera SS, Adolfa Eichmanna, a także Franza Stangla (komendanta obozów zagłady Treblinka i Sobibor). Jego działalność przyczyniła się do postawienia przed sądem ponad tysiąca zbrodniarzy nazistowskich.
Był przeciwnikiem polityki pomijania zbrodni popełnionych przez Żydów na Żydach, na rozkaz nazistów.