Cytaty Stephen King

Dodaj cytat
Zło, którego nie znasz, jest czasami lepsze od zła, które znasz.
Gdybym wierzył w to, że człowiek ma duszę, kapitanie Hollister, powiedziałbym, że przebywa ona w przysadce mózgowej.
Mózg jest mięśniem mogącym ruszyć świat
Nikt nie jest tak ślepy jak ten, co nie chce widzieć.
Czasami, kiedy jest źle, musisz robić rzeczy, których nie zrobiłabyś nigdy, gdyby wszystko szło dobrze.
Cała naprzód, a ostatnich gryzą psy.
Żyje się krótko, a potem umiera i znaleźliśmy się na ziemi po to, by pomagać sobie nawzajem
Zegarek mówi mi, że z sekundy na sekundę jestem bliższy śmierci. To dobra wiadomość.
Klucze to zabawne przedmioty; gromadzą się na kółku i na ich podstawie możesz ocenić całe swoje życie.
Bóg kocha sprawiać, by ludzie łamali przysięgi. To powoduje, że czują się odpowiednio mali, że znają swe miejsce na świecie, i wiedzą, ile mają samokontroli
Kiedy się starzejesz, to chyba właśnie samotność jest najgorsza, a nie że coś cię boli, że masz kłopoty z żołądkiem i sapiesz na schodach, na które mając dwadzieścia lat wbiegałaś, wcale o tym nie myśląc. Samotność jest najgorsza.
Czasami, pomyślał ze znużeniem Ralph, przekonanie o własnej wyższości bywa niezłą ochroną przed rzeczywistością.
Igra z ogniem, a jak ktoś igra z ogniem, nie powinnien płakać, kiedy się poparzy.
Z całą pewnością lepiej żyć w gniewie niż w świecie składającym się wyłącznie z szarości.
Przez moment porównywał samotność z bezsennością- obie jednakowo ciche i zdradzieckie, obie z czasem coraz silniejsze, obie dzielą zamiast łączyć, obie towarzyszki rozpaczy, przeciwniczki miłości.
Uważam, że konflikty między ludźmi nie kończą się tak jak w serialach telewizyjnych. W rzeczywistości wracają raz za razem, kręcą się po spirali, aż wreszcie znikają. Tylko że tak naprawdę one wcale nie znikają. Wysychają jak kałuże w promieniach słońca. (...) I na ogół zostawiają po sobie identyczny brud.
Każde życie różni się czymś od innego życia. Liczą się wszystkie albo nie liczy się żadne...
Ile trzeba mieć odwagi, by ruszyć traktor i zaorać plony, które uprawiało się sześć, może siedem lat? Ile odwagi trzeba, by zaorać zboże, kiedy wszystkie lata spędziło się na nauce, kiedy siać, jak podlewać, kiedy zbierać? Ile trzeba odwagi, by powiedzieć: "Muszę dać sobie spokój z groszkiem, groszek na nic mi się nie przyda, spróbuję raczej z fasolą albo z kukurydzą"?
Kiedy zostaje przekroczony pewien poziom zła, nic już się nie poprawia, może być tylko gorzej i gorzej
Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.
Ludzie, którzy mają całkowicie puste łby zawsze żyją najdłużej.
Moim zdaniem, gdybyśmy mieli ogony, połowa z nas kręciłaby się za nimi przez cały dzień i próbowała je sobie odgryźć.
Przekonanie o własnej wyższości stanowi niezłą ochronę przed rzeczywistością.
Wszystko co robię robię pospiesznie by móc zrobić co innego. W ten sposób przemijają dni.
bo miłość nie leci z kranu jak woda, nie możesz jej odkręcać i zakręcać, kiedy tylko zechcesz
Pomiędzy tymi, którzy mogą spać, a tymi, którzy spać nie mogą, rozciąga się przepaść. To jeden z najgłębszych podziałów ludzkości
Przychodzi taki dzień, gdy do człowieka dociera, że dalsza tułaczka nie ma sensu. Że dokądkolwiek idziesz, zabierasz ze sobą siebie.
Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.
Długa jest droga do raju skarbie, więc nie przejmuj się drobiazgami.
Najtrudniej człowiekowi oszukać siebie między 3 a 6 nad ranem.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl