Cytaty Karin Slaughter

“Nie przypierdalaj się do mnie (…), bo nie dasz rady.”

“Znalazł ich kasetę na stojaku pod oknem i usłyszawszy pierwsze dźwięki jednego ze swych ulubionych utworów z czasów młodości, poczuł ogarniającą go nostalgię. Dziwne, że można coś tak bardzo kochać, a potem, gdy to coś znika nam sprzed oczu, zupełnie o tym zapomnieć.”

“Jesteś dla siebie niesprawiedliwa (…). I w ten sposób niczego nie osiągniesz.”

“Kiedy będziesz gotowa, jestem tu i czekam.”

“Rak piersi to potwornie bolesne umieranie.”

“Tam, gdzie żresz, to nie srasz.”

“Wiedział z doświadczenia, że najgorsze, co może się przytrafić w sobotni wieczór, to rozwścieczona dziewczyna.”

“Rozmawianie z kimś, kto nie może nic odpowiedzieć, nie może wyrazić zaniepokojenia, niezadowolenia, złości, może nawet nienawiści – oto przejaw najpełniejszej swobody i wolności wypowiedzi. Można powiedzieć absolutnie wszystko i nie obawiać się żadnych ujemnych konsekwencji.”

“Lena nie mogła pojąć zwyczaju wysyłania kwiatów do domu pogrzebowego, póki nie dotarło do niej, że kwiaty są pociechą dla żywych, bo pozwalają im utwierdzać się w przekonaniu, że na świecie wciąż trwa życie i oni też mają po co żyć.”

“Roztrząsanie i analizowanie swojego zachowania ma sens (…). Ale już to zrobiłeś i teraz trzeba iść dalej.”

“Ty walnięta dziwko (…). Zgnijesz w piekle.
– Poczekam na ciebie.”

“Dziewczęta, które mówią „proszę pana”, na ogół nie strzelają do ludzi.”

“Czasami to mi się tak zdaje, jakby mnie nie było naprawdę (…). Jakbym był w pokoju i oddychał, ale nikt mnie naprawdę nie widzi. (…). I wtedy sobie myślę, że jak mnie tu naprawdę nie ma, to znaczy, że muszę być gdzie indziej. Znaczy, wiesz, że powinienem to zrobić i pociągnąć za spust.”

“Albo rób wszystko, co chcesz (…) albo daj sobie spokój.”

“Odwróciła twarz do okna, by jej nie mógł widzieć. Tak usilnie starała się powstrzymać od płaczu, że aż ją coś zatykało w gardle. Nienawidziła się za takie babskie słabości. Myśl, że mogłaby się rozbeczeć na oczach Jeffreya, była tak przerażająca, że pomagała jej trzymać się w ryzach.”

“Wzruszanie ramionami zdawało się stanowić uniwersalną młodzieżową odpowiedź na wszelkie pytania i Lena pomyślała, że pewnie w przyszłości doprowadzi to wszystkich do zwyrodnienia mięśni barku.”

“Nie była zbyt biegła w doktrynach religijnych, ale tego jednego była pewna: jeśli chodzi o dostanie się do nieba, to niezależnie od wyznawanej religii samobójcy mają raz na zawsze przesrane.”

“Dziwne, że można coś tak bardzo kochać, a potem, gdy to coś znika nam sprzed oczu, zupełnie o tym zapomnieć.”

“Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?”

“Patrzyła na maleńkie stopy, na dziesięć paluszków , na zmarszczki na podbiciu.Takie stópki matki całują i codziennie przeliczają w nich paluszki, jak ogrodnicy liczący rozwijające się pąki róż. [...]”

“Są rzeczy, których nie można puścić płazem. Są rzeczy, o których nie można zapomnieć.”

“Czasami dopiero kiedy coś stracisz, docenisz wartość tego czegoś.”

“Ich kot miał w papierach imię Pepper, ale jak każdy kot dorobił się z czasem kilku pseudonimów. Wibrysek, Bąbelek. A potem, gdy był trochę starszy, Beczułka.”

“Przez wiele miesięcy po napaści Sara nie była w stanie przebywać sam na sam z żadnym facetem oprócz własnego ojca. Randki nie wchodziły w rachubę. Jeśli gwałt czegoś uczył, to tego, że intymność i zaufanie są dwiema stronami tego samego medalu.”

“Wszyscy widzieli, jak nurza się w szczynach i wymiocinach.”

“Nóż wbił się w jej bok po rękojeść. Nie była ustać o własnych siłach, mówić głośniej niż szeptem, zawołać o pomoc. I tonęła we własnych płynach ustrojowych.”

“Ostatnie dwa zdania były najgorsze. "Zrób listę wszystkiego, czego się boisz. To właśnie ja".”

“Macowi nie staje od lat. Używa inhalatora na astmę częściej niż ja. Dziw mnie bierze, że jeszcze nie mam pajęczyn między nogami.”

“Dziewczyny rodzą się z dziurami w sercach. Chcą je załatać miłością i poczuciem bezpieczeństwa. Chcą się czuć doceniane. Chronione. Uwielbiane.
Will uznał, że potrzebuje tego każdy. Zwłaszcza dzieci.”

“Gdziekolwiek Will spojrzał, dostrzegał swoje odbicie. Co stanowiło dobre przypomnienie o roli, jaką miał tu odegrać. ”