Izabela Zamelska-Pawłowska

“Po dłuższej chwili odzyskiwania świadomości zaczęła analizować wszystko, co ją otaczało, to, co się wydarzyło, i co jeszcze może się stać. Nie czuła żadnego lęku przed tym, gdzie jest, lub co może się wydarzyć w najgorszym przypadku. Jedyny realny strach, który odczuwała, był związany z tym, kim okaże się jej oprawca.”

“W końcu mogła się od niego oderwać, dostała dobry powód, aby uciec od monotonii, która wkradła się w jej życie, i znalazła człowieka, którego naprawdę pokochała, a teraz w końcu żyła w spokoju, o jakim zawsze marzyła. Może Greta nie była tak złą osobą, za jaką ją uważała?”

“Ktoś śmiał się funkcjonariuszom w twarz, ktoś coś wiedział, ale nie mieli pojęcia kto.”