Cytaty Harlan Coben

Dodaj cytat
To, że czynisz dobro, nie znaczy, że zło cię nie odnajdzie.
Nie wierzę w magię ani przesądy, lecz wierzę, że istnieją rzeczy, których jeszcze nie rozumiemy, ale także takie, które przekraczają nasze zdolności pojmowania.
Czasami wyjaśnianie, jak działa wszechświat, przypomina uczenie lwa czytania. Czytanie jest prawdziwe. Lew jest prawdziwy. Ale nigdy nie nauczy się czytać.
Śmiech może być bardziej intensywny, kiedy miesza się ze łzami.
Życie jest dziwne, pomyślałem. Najważniejsze chwile zawsze okazują się najbardziej niejednoznaczne.
Kłamstwo może być dobre albo złe, ale już zawsze będzie nam towarzyszyło.
Nawet powszechnie uznana atrakcyjność może być nudna.
Ale czasami najprostsze rozwiązanie jest tak blisko nas, że go nie dostrzegamy.
Nie można być wyrzutkiem we własnej drużynie - wyjaśniłem - Nie można być samotnikiem, który siedzi przy stoliku w kącie.
Bo wiesz, jeśli chcesz być spoko, to najlepszym sposobem będzie pozbycie się oferm, które cię otaczają.
Ale zwycięstwo często rodzi się w bólach. Możemy się poddać albo stawić czoła wyzwaniu.
Raz wypowiedziane kłamstwo już zawsze nam towarzyszy. Ciąży nad naszymi relacjami na wieki.
Każdego obchodzi opinia otoczenia. Niektórzy po prostu lepiej to ukrywają.
Najgorsza prawda jest lepsza od najpiękniejszego kłamstwa.
Macie coś takiego w swoim życiu? Coś, co sprawia, ze świat znika, chociaż na krótką chwilę? Właśnie taka jest koszykówka.
Nie warto wybrać bitwy, żeby przegrać wojnę.
Nauczyłem się w bolesny sposób, że nasz świat nie rozpada się powoli. Nie sypie się stopniowo ani nie kruszy na maleńkie kawałki. Może zostać zniszczony w mgnieniu oka.
Kluczem do zwycięstwa jest często poświęcenie.
(...) mam wrażenie, iż miałam dwa życia. Jedno przed tamtą nocą, w którym wszystko było wspaniałe, oraz drugie, później, w którym nic nie było takie jak trzeba. I owszem, wiem, jak żałośnie to brzmi. Jednak czasem wydaje mi się, że tamtej nocy zostałam zepchnięta z jakiejś góry i wciąż z niej spadam.
A dla mnie śmierć to śmierć, ostateczna granica, koniec, kres po którym nie ma nic.
Jeżeli nie potrafimy współczuć, to co nam zostaje?
Żyjąc na tym świecie człowiek zderza się z innymi. Tak to już jest. Zderzamy się i czasem ktoś zostaje zraniony.
Plotki są zawsze skuteczniejsze od faktów. W oczach opinii publicznej oskarżenia są równe z dowodami. Jesteś winny, dopóki nie dowiedziesz swojej niewinności.
Nikt nie wie o nas wszystkiego. Koniec końców to banał, ale może nie da się tak naprawdę poznać drugiej osoby.
Nigdy nie można mieć pewności co do drugiego człowieka.
Moja teoria: geniusz to przekleństwo. Tak na to patrzę. Niektórzy uważają, że geniusze odbierają świat w sposób dla nas nieosiągalny. Widzą świat takim, jaki jest naprawdę, a ta rzeczywistość jest tak okropna, że tracą zmysły. Jasność widzenia prowadzi do szaleństwa.
Śmierć budzi chęć do życia. Świat to mnóstwo cienkich linii rozgraniczających to, co uważamy za ekstremum.
Żałoba niszczy, pochłania wszystko. Jednak tylko odwiedza przyjaciół, nawet najbliższych. U rodziny pozostaje dłużej, zapewne na zawsze, ale zapewne tak powinno być.
Umiejętności. Mamy skłonność do zajmowania się tym, co umiemy robić dobrze, prawda?
Większość ludzi niczym się nie wyróżnia, chociaż mogą sądzić, że jest inaczej.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl