Artur Adam Międzyrzecki – polski poeta, tłumacz literatury francuskiej i anglosaskiej, autor słów piosenek, działacz społeczny i polityczny.
Był synem Mieczysława Międzyrzeckiego. Ukończył gimnazjum we Lwowie (1939). Młodość spędził w Warszawie. Po wybuchu II wojny znajdował się we Lwowie, skąd został w 1940 roku zesłany przez Sowietów do Kazachstanu. W 1942 roku wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. Następnie jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie odbył cały szlak bojowy 2 Korpusu. W stopniu porucznika walczył m.in. pod Monte Cassino i w bitwie o Bolonię. Debiutował jako poeta w 1943 roku. Po wojnie, do 1949 r. we Francji (gdzie studiował), następnie powrócił do kraju.
Był synem Mieczysława Międzyrzeckiego. Ukończył gimnazjum we Lwowie (1939). Młodość spędził w Warszawie. Po wybuchu II wojny znajdował się we Lwowie, skąd został w 1940 roku zesłany przez Sowietów do Kazachstanu. W 1942 roku wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. Następnie jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie odbył cały szlak bojowy 2 Korpusu. W stopniu porucznika walczył m.in. pod Monte Cassino i w bitwie o Bolonię. Debiutował jako poeta w 1943 roku. Po wojnie, do 1949 r. we Francji (gdzie studiował), następnie powrócił do kraju.
W latach 1956–1958 współredaktor „Nowej Kultury”, 1965–68 „Poezji”. Publikował na łamach tygodnika „Świat”. W latach 1970–1974, razem z żoną, Julią Hartwig, przebywał w USA. W latach 80. wspierał Solidarność.
W latach 1991–1996 prezes polskiego PEN Clubu, wiceprezes światowego PEN. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor przekładów utworów Apollinaire’a, Rimbauda, Baudelaire’a, Mandelsztama.