Cytaty Anya von Bremzen

Dodaj cytat
ZGŁEBIANIE ZAGADNIENIA RAMENU rozpoczynam od naszych znajomych znawców literatury, głównie starszego pokolenia. Niektórzy z nich - jak się przekonam - nie należą do zapalonych miłośników ramenu.
Gdy razem z Barrym wylądowaliśmy w Tokio, przyłapałam się na tym, że znów rozmyślam o efekcie pizzy.
Neapol - zawsze gra sam siebie i zawsze sam obserwuje ten spektakl.
W ciągu 24 godzin od naszego przyjazdu do Neapolu, jeszcze w tym samym roku, przyrządziłam po raz pierwszy w życiu pizzę neapolitańską.
Z PERPEKTYWY CZASU wydaje mi się, że nigdy nie wybaczyłam Paryżowi traumy związanej z moją pierwszą wizytą.
Dawno temu w radzieckiej Moskwie Paryż odgrywał główną rolę w maminych marzeniach.
Spośród wszystkich kandydatów jednogarnkowe, wieloskładnikowe posiłki wypadały najbardziej przekonująco w roli narodowego sztandaru, z ich cudowną, symboliczną mocą karmienia bogatych i biednych, scalania czasów, które przeminęły.
Jak zatem powstają kuchnie narodowe i kultury kulinarne? Odpowiedź na to pytanie, jak się z czasem przekonałam, rzadko bywa prosta, lecz epokowa książka kucharska zawsze stanowi dobry punkt wyjścia.
Długie dziewiętnaste stulecie, zainspirowane przykładem Francuzów, stało się świadkiem wyłaniania się w imperiach kolonialnych idei samostanowienia etnonarodowego, aż wreszcie pierwsza i druga wojna światowa uruchomiły lawinę nowych państw narodowych podnoszących się z ruin - niektóre ich obecne granice to oczywiście rezultat bezceremonialnego rozbioru dokonywanego ręką mocarstw kolonialnych.
KUCHNIE NARODOWE - jak zauważa pewien badacz z dziedziny food studies - cierpią na zespół "problematycznej oczywistości". To samo można by zresztą rzec o idei "narodowości".
Już od czasu mojej pierwszej wizyty w latach siedemdziesiątych XX wieku, kiedy to zjawiłam się tu jako nadąsana nastoletnia uchodźczyni z ZSRR, od niedawna zamieszkała w Filadelfii, moja więź z Miastem Świateł była podszyta niepokojem i napięciem.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl