Antoni Stanisław Marczyński – polski pisarz i prawnik, doktor nauk prawnych.
Był synem Romana i Heleny z Gustowskich. Ożeniony z Marią Łasińską. Ukończył Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie w roku 1917, następnie Wydział Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1924 r. uzyskał doktorat. Uczestnik obrony Lwowa w roku 1918. Ochotnik Wojska Polskiego w roku 1920. Pracował w przemyśle i bankowości, a od 1938 przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie był redaktorem czasopism „Osa”, „Jedność-Polonia”, „Czas”, „Przewodnik Katolicki”.
Autor kilkuset nowel, humoresek, felietonów, kilkudziesięciu scenariuszy, z czego 5 zrealizowano, oraz 41 powieści, m.in. Czarci Jar, Pieczeń z Antylopy, Gaz 303, Przygoda w Biarritz, Zegar Śmierci, Perła Szanghaju, Niewolnice z Long Island, Przeklęty statek i Czarny ląd. Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.
Jego przyrodnim bratem był Adam Marczyński, artysta malarz.