“Ludzie drażliwi więcej nieraz powiedzą zmianą w głosie niż samym słowem.”

“Paryż jest głową świata, mózgiem który pęka od myśli i tworzy cywilizację świata, wielkim człowiekiem, wciąż twórczym artystą, jasnowidzącym politykiem, który musi z konieczności posiadać zmarszczki myśliciela, przywary wielkiego człowieka, kaprysy artysty i cynizm polityka. ”

“Któraż dusza może pozostać wielka, czysta, uczciwa, szlachetna, a tym samem która twarz może pozostać piękna w szpetnej praktyce zawodu, który każe dźwigać ciężar niedoli publicznych, analizować je, ważyć, szacować, wyciskać z nich regularny dochód? Ci ludzie zostawiają swoje serce, gdzie?... nie wiem; ale zostawiają je gdzieś, o ile je mają, nim zstąpią co rano na dno tego piekła. Niema dla nich tajemnic; widzą podszewkę społeczeństwa, którego są
spowiednikami, i gardzą nim. Otóż, chcąc czy nie chcąc, przez to samo iż mierzą się z zepsuciem, czują wstręt i smutek, lub też, znużeni, skłonni do tajemnego kompromisu, godzą się z nim. W końcu obojętnieją na wszystkie uczucia; oni, którym prawa, ludzie, instytucje każą bujać na kształt wron nad ciepłemi jeszcze trupami. O każdej porze człowiek żyjący z pieniądza waży żywych, człowiek żyjący z kontraktów waży umarłych, człowiek żyjący z prawa waży sumienia.”

“Czas jest ich tyranem, brakuje go im, umyka im, nie mogą go ani rozciągnąć, ani ścisnąć.”

“Jedne smutki się kończą , a inne z pamięci usuwa czas.”

“Co do mnie, byłem bardzo nieszczęśliwy, a chociaż komuś umartwienia owe moje mogą się wydawać błahe, to jednak powiem, że wielkość każdej niedoli nie zależy od tego jaką ona jest sama w sobie, ale jak ją ktoś odczuwa.”

“Czyste sumienie było dla niej najlepszym świadkiem niewinności.”

“Lepiej nie powtarzaj tego, niech złe słowa nie budzą echa.”

“Ludzie, którzy się boją, są bardzo groźni.”

“(...) czasem trzeba dokładnie abadać przeszłość, żeby móc się od niej uwolnić.”

“- A moja duma? - spytała.
- Duma może tylko skorzystać na tym, że jej trochę ubyło, a przynajmniej tak mawiał mój ojciec, kiedy mu się wydawało, że mam o sobie zbyt wysokie mniemanie.”

“- Stwierdzam, że jest pani bezlitośnie przenikliwa w swych obserwacjach.
- Jak większość ludzi jestem bardzo krótkowzroczna co do samej siebie.”

“Nie z każdej opresji można się wykręcić sprytem.”

“Zmarli potrafią wiele opowiedzieć. Bo kto im tu zaprzeczy?”

“Prawda jest jak brylant (...). Musi mieć odpowiedni kolor, wagę i przejrzystość, inaczej jest nic niewarta.”

“Ale zemsta to puste uczucie.”

“Dużo łatwiej wygłaszać nieprawdopodobne łgarstwa, niż biernie je przyjmować.”

“(...) zamykać oczy na prawdę to głupców zwyczaj.”

“Biedna Róża w swoim pokoiku nie mogła wiedzieć, o kim lub o czem marzył Korneljusz. Podług tego, co mówił przynajmniej, mogła wnosić, że marzył raczej o tulipanie, niż o niej, a jednakże Róża się myliła.  Lecz, gdy nikt nie mógł jej przekonać, że mylnie sądzi, gdy wyrazy nieroztropne Korneljusza spadły na jej serce, jak krople trucizny, Róża nie marzyła, tylko płakała.”

“Kocham tulipany bardziej niż wszystkie inne kwiaty; są ucieleśnieniem rześkiej wesołości i tulipan koło hiacynta wygląda jak rozśpiewana młoda dziewczyna po świeżej kąpieli obok tęgiej damy, której każdy ruch wypełnia powietrze ciężkim zapachem paczuli. […] Czyż nie ma wdzięku w tej żwawości, z jaką wznosi twarzyczkę wysoko ku słońcu?”

“Nie z samych róż życie się składa, każdą chwilę szczęścia trzeba okupić cierpieniem.”

“Zdarza się, że ktoś tak wiele w życiu przecierpiał, iż ma prawo nigdy więcej nie powiedzieć: jestem zbyt szczęśliwy.”

“Ale im więcej się zastanawiał, tym bardziej ucieczka wydawała mu się rzeczą niemożliwą. Należał do tych wybranych natur, które brzydzą się pospolitością i nieraz pozwalają się wymknąć najlepszym w życiu okazjom, gdyż nie chcą wkraczać na utartą drogę, choć to jest właśnie ten szeroki trakt, który prowadzi ludzi przeciętnych do celu.”

“Lepiej mądrze milczeć, niż głupio gadać.”