W maratonie życia recenzja

Tak właściwie to całe nasze życie jest maratonem, bez przerwy za czymś lub za kimś biegniemy, dokądś ciągle zmierzamy i chcemy do czegoś dążyć. Dobrze wiemy, że dążenie do czegoś i bieganie za czymś jest nam potrzebne, bez tego byłoby po prostu zbyt monotonnie, zbyt nudno. Ale z drugiej strony można by zapytać czy warto tak przez całe życie ciągle za czymś lub za kimś gonić? Ja myślę, że warto, bo gdy w końcu coś osiągniemy lub dogonimy swoje marzenia to po prostu możemy być szczęśliwi, usatysfakcjonowani.

Matylda jest obecnie szczęśliwą kobietą, ma wspaniałą rodzinę, kochającego męża i trójkę dzieci. Jednak nie zawsze była tak szczęśliwa jak jest teraz. Postanowiła przebiec królewski dystans i podczas tego maratonu snuje wspomnienia. W czasie tego biegu prowadzi przez swoje życie, poznajemy jej wzloty i upadki. Taki bilans zysków i strat pozwolił Matyldzie na zrozumienie siebie a my poznajemy bliżej bohaterkę i jej życiowy maraton...
Wyszła za mąż bardzo młodo za starszego od siebie Kostka, urodziła syna Kajtka, ale mimo tego, że bardzo kochała swojego męża, to jednak nie czuła się w ogóle szczęśliwa w tym związku. Lecz gdy dowiedziała się, że mąż ją zdradza, to czara goryczy się dosłownie przelała...
W szkole, w której pracuje Matylda, poznaje Jana. Od pierwszej chwili między nimi iskrzy. Problemem jest jednak to, że on jest żonaty a ona nadal ma męża. Jednak mimo wielu przeciwności kobieta wdaje się w romans z Janem. Jest zafascynowana jego zaangażowaniem, dobrym traktowaniem, tak zupełnie odmiennym niż zachowanie jej męża. Poczuła się wreszcie kochaną kobietą.
Nie dane jej było związać się na stałe z ukochanym, mimo tego, że rozwiodła się z Kostkiem. Jan, mimo swoich zapewnień o głębokim uczuciu do Matyldy, wrócił do żony...
Została sama, zrozpaczona, zraniona, obgadywana prze wszystkich jako ta zła i podstępna kobieta, która czepia się żonatych mężczyzn. Dobrze, że przy sobie ma zawsze ukochaną babcię, która pomaga jej w opiece nad synkiem i ją samą podnosi na duchu.

Wiele jeszcze przed Matyldą kilometrów do przebiegnięcia a przed nami wiele epizodów z jej życia do poznania. Nie będę wam streszczała książki, ale powiem tylko, że właśnie od tego momentu akcja nabiera rozpędu i niespodziewane zwroty akcji powodują, że lektura biegnie ekspresowo.
I chociaż czasami irytowało mnie zachowanie Matyldy, wydawała mi się taka nieżyciowa i naiwna, to jednak z pewnością mogę w niej odnaleźć część siebie. Momentami wydawało mi się nawet, że niektóre fragmenty są o moich przeżyciach...
Matylda to silna kobieta, wszystko to, co ją w życiu spotkało złego i dobrego dodawało jej więcej mocy oraz zwiększało jej wiarę w siebie i lepsze jutro.
Dobrze jest czasem poczytać (lub wysłuchać - jak ja) takiej typowo kobiecej książki, w której znajdziemy wiele emocji, tęsknoty, bólu, straty, niepewności, ale także sporo szczęścia, radości i miłości, przywiązania jak również zaufania i przyjaźni. To książka o kobiecie szukającej szczęścia dla siebie i swojego dziecka, szukającej prawdziwej miłości pragnącej rozliczyć się z przeszłością. Tak wiele w życiu zależy od nas samych.