Obrazki z wystawy recenzja

Choć za książkami typowo historycznymi nie przepadam, to jednak powieści obyczajowe z wplecionymi elementami przeszłości i powrotu do dawnych czasów zdecydowanie są już w moim zasięgu. Dlaczego o tym wspominam? Wszystko przez książkę Camilli Macpherson „Obrazki z wystawy”, która pokazuje, że ludzie niezależnie od czasów w jakich żyją i sytuacji w jakiej się znaleźli, są do siebie podobni i mogą sobie pomóc. Dwie pozornie różne historie dziejące się w Londynie okażą się być ze sobą bardzo powiązane. W 1942 roku Anglia była atakowana przez Niemców, więc rząd brytyjski zarządził zabezpieczenie wszystkich dzieł sztuki przed okupantem. Jedynie raz w miesiącu zezwalał na wystawę prac w National Gallery. Właśnie tam co miesiąc uczęszczała Daisy Milton, która potem pisała list do przyjaciółki z Kanady opisując w nim nie tylko swoje wrażenia z artystycznego przedstawienia, ale także swoje obawy i uczucia związane z wojenną rzeczywistością. Po wielu latach, we współczesnym Londynie, te listy trafiają przypadkiem do Claire, która przeżywa teraz szalenie trudne chwile. Jej małżeństwo wisi na włosku a ona sama straciła nadzieję, na poprawę losu. Jednak to, czego dowie się z korespondencji pochodzącej z lat 40tych, okaże się zaskakująco pomocne w jej własnych problemach.... Cóż mogę napisać o tej książce? Interesująca, życiowa i ciekawie napisana opowieść, którą czyta się z niemałym zaangażowaniem. Sporo tu emocji, wzruszeń, życiowych dramatów i niełatwych decyzji. Lektura o poszukiwaniu sensu w życiu, zrozumieniu siebie i otoczenia oraz pogodzenia się z niektórymi sprawami. Polecam, zwłaszcza miłośnikom wojennych motywów, jak i słodko-gorzkich historii.

Moja ocena: 5-/6