Gra Anioła recenzja

Powiem szczerze,że dopiero kilka tygodni temu zabrałam się za czytanie Gry Anioła. Książka przeleżała u mnie na półce kilka lat...Kupiłam ją od razu po przeczytaniu "Cienia wiatru", jednak zniesmaczona recenzjami na jej temat, stwierdziłam, że muszę "odpocząć" na jakiś czas od twórczości Zafona. No, cóż ...przyznam się, iż nie była to właściwa decyzja z mojej strony, bo uważam, że ta powieść jest lepsza od słynnego "Cienia wiatru". Zresztą, Zafon jest dość specyficznym pisarzem i lubi powtarzać pewne schematy, dlatego wpadając w manię czytania jego książek, można powiedzieć w pewnym momencie, że jest nudny. Jednak po kilku miesięcznym "odpoczynku" znów mam ochotę przenieść się w mroczne klimaty, które zapewnia nam pisarz. Dlatego "Grę Anioła" przeczytałam z ogromną przyjemnością (nie zabrakło przyspieszonego bicia serca, rumieńców na twarzy, strachu i ciekawości zarazem). Cała książka ciekawa, jednak mam pewne ALE i to dość znaczące, bo zwracające uwagę na zakończenie powieści. Jak dla mnie, banalne, urwane i sprawiające, iż cała historia staje się rozmyta i mało atrakcyjna... Dlatego po przeczytaniu pozostał pewien niesmak, zaskoczenie i rozczarowanie.