Uśpiona recenzja

Na portalu lubimyczytac.pl ukazał się konkurs, w którym można było zadać pytanie Alicji Sinickiej i wygrać jej najnowszą książkę, gdy pytanie zostanie użyte w wywiadzie. Udało się mi się i otrzymałam egzemplarz. Byłam niezwykle ciekawa, czy lektura przypadnie mi go gustu, albowiem jeszcze nie miałam możliwości, by przeczytać poprzednie książki Autorki.

Weronika jest nauczycielką angielskiego. Uczy w domu, by w pełni zapanować nad grafikiem i wyznaczyć sobie granice wytrzymałości, ponieważ cierpi na narkolepsję. Nie jest w stanie normalnie funkcjonować bez drzemki o określonych godzinach w ciągu dnia. Przypadłość daje jej się ostro we znaki, ale powoli do jej świadomości dociera fakt, że coś złego dzieje się w jej otoczeniu, gdy zasypia. Kroplą, która przelała czarę goryczy, było odkrycie zwłok.
Co się stało jednej z jej uczennic, podczas gdy ona sama głęboko spała?
Policja, rodzina zmarłej jej nie dowierzają, że absolutnie nic nie słyszała, ona sama sobie już też przestaje ufać.
Tymczasem ktoś uwielbia patrzeć, jak kobieta śpi...

Narracja przebiega dwutorowo. Weronika opowiada, co jej się przydarzyło, wczuwamy się w jej emocje i nastrój, a tajemnicza postać snuje opowieść o swoich wizytach u śpiącej kobiety. Przez to właśnie ta historia jest bardzo niepokojąca, czasem aż mi dreszcze chodziły po plecach. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Sinickiej, ale wiem na pewno, że nie ostatnie. Autorkę będę mieć już na oku. Książka dosłownie przylepiła mi się do ręki i nie byłam w stanie jej odłożyć: co tam obiad, co tam sprzątanie, musiałam się szybko dowiedzieć, kto stoi za obserwacją śpiącej Weroniki i czy ta sama osoba odpowiada również za śmierć jej uczennicy. Lekturze od początku aż do samego końca towarzyszyło uczucie zagrożenia. Podskakiwałam na fotelu na najmniejszy hałas i cieszyłam się, gdy do łóżka szedł ze mną również kot. Nie czułam się wtedy samotna, bo mąż już głęboko spał.
Co do samego zakończenia to typowałam kilka rozwiązań i aż byłam w pewnym momencie na siebie zła, że nie były one prawidłowe. Analizując, było kilka małych fragmentów, które mogłyby naprowadzić na właściwy trop, ale tak się nie stało. Uważam to za duży plus.

Jednego możecie być pewni: przy lekturze tej książki nie grozi Wam nawet krótka drzemka.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuje serwisowi lubimyczytac.pl oraz Wydawnictwu W.A.B.