Pociąg do życia recenzja

Pamiętacie czasy szkoły średniej? Kiedy byliśmy nastolatkami? Mieliśmy plany, marzenia, wybieraliśmy drogę życiową, którą chcieliśmy iść dalej przez życie… Często pod naporem rodziców niektórzy wybierali szkołę średnią a nawet studia wbrew sobie a zgodnie z ich życzeniem. Niestety w wielu domach nadal panuje przekonanie, że dorośli, rodzice wiedzą lepiej co dla ich dzieci jest dobre/ lepsze i nie pozwalają dzieciom na własne wybory…. bardzo to smutne. Gdzie w tym wszystkim były nasze marzenia?

Edyta Świętek w swojej powieści „Pociąg do życia” zabrała nas w przeszłość do lat 80. Czterech chłopców: Darek, Tomek, Witold i Michał wchodzi w dorosłość ze swoimi pomysłami na życie. Każdy z nich kroczy inną drogą, ale to, co ich łączy to ogromna pasja do muzyki. Spotykają się w wojsku i od tego momentu ich drogi się łączą. Z tego zrządzenia losu (a może przypadku? Któż to wie?) każdemu z nich spełnia się marzenia o muzycznej karierze, o założeniu zespołu i zarabianiu na muzyce. Mówi się, ze apetyt rośnie w miarę jedzenia i kolejne marzenie to… międzynarodowa kariera… Czy przyjaciołom uda się wyjechać do Berlina? Jaką cenę będą musieli zapłacić za jeden imprezowy wieczór? Za swój brak odpowiedzialności? Przekonajcie się sami, zachęcam do poznania tej historii.

Powieść „Pociąg do życia” zderza ze sobą dwa światy: świat rodziców, którzy boją się o swoje dzieci, chcą dla nich jak najlepiej i wybierają im drogę życia, jaka ma zapewnić im pracę i godne, spokojne życie ze światem nastolatków, którzy chcą zachłannie brać od życia garściami, często nawet nie myśląc o konsekwencjach. Dzieci to też ludzie i mają prawo do podążania własnymi ścieżkami (zgadzam się w tym względzie również z prekursorem praw dziecka Januszem Korczakiem) i do popełniania swoich własnych błędów. A te błędy będą bardzo bolesne, trudne, traumatyczne.

Na tle lat 80 Edyta Świętek obnażyła problemy polskiego społeczeństwa: bezwzględny patriarchat, zaściankowość, alkoholizm społeczeństwa i jego skutki na dzieci i rodziny. Z drugiej strony w tej perspektywie pokazała jak cenne jest nasze zdrowie i życie. Życie to jedyna, największa wartość! Cokolwiek się stanie, póki żyjemy mamy szansę na szczęśliwe życie, ale to tylko od nas zależy…. Wzruszająca, piękna ale i dramatyczna historia o „Pociągu do życia” na tle pięknych piosenek.

Dziękuję Wydawnictwu Skarpa Warszawska za egzemplarz do recenzji (współpraca barterowa).