Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce recenzja

Każdy z nas przechodząc okres nastoletni borykał się z wieloma problemami. Czy to akceptacją ze strony rówieśników, na przemian z wymaganiami stawianymi przez rodziców. Jest to jeden z najcięższych okresów w życiu człowieka. Niby dorośli, a jednak jeszcze nie. Decyzje, które mają odzwierciedlenie w życiu późniejszym, strach, którego nie da się opisać.

Almost – kiss jest historią, która opowiada o trudach w życiu nastoletnim. Mówi o tolerancji, inności, problemie osób, które są wybitnie uzdolnieni i ponadprzeciętni. Przedstawia to jak bardzo ciężko nam poradzić sobie z lękami, przeciwnościami losów, nie mając wsparcia lub jest ono znikome. Rodzice, którzy powinni być naszą ostoją są dla nas tylko dodatkowym problemem. Widzą coś czego nie ma, tutaj jest idealny przykład jak matka próbuje wmówić dziecku chorobę psychiczną, która tak naprawdę jest jej problemem i wiecie co? Nikt jej tego nie uświadamia do czasu, aż nie przegnie i to tak, że ciężko będzie jej zaufać znowu. Ja przynajmniej nigdy bym już jej nie zaufała.

Mamy dwojaką narracje od strony Evie – genialnej dziewczyny, która panicznie boi się wielu rzeczy, leczy się, chodzi do psychologa, tylko czy na pewno jest jej to potrzebne. Drugim naszym narratorem jest Caleb – przekochany, uroczy chłopak, który też jest geniuszem potrafi funkcjonować w społeczeństwie i jest niezwykłym oparciem dla Evie. Przedstawiona pomiędzy bohaterami relacja jest taka jaką każdy z nas by chciał mieć. Przyjaźń, wsparcie, opieka. Znamy drugą osobę na wylot, jesteśmy sobie potrzebni jak oddychanie. Przyjaźń przeradza się w miłość, a osoby trzecie mają tutaj ogromny wpływ na relację i wydarzenia w książce. Poza tymi dwoma są inni bohaterowie, o których warto wspomnieć Bex – dziewczyna, która nie ma łatwo w życiu i rodzice w tym wszystkim jej to utrudniają. Pokazane jest jak wiara (tak tu chodzi o Boga i te sprawy) może niszczyć, ale też być ostoją w najgorszych momentach i Leo – przystojny, nowy chłopak w szkole jak się okazuje z trudnym dzieciństwem. Wszyscy geniusze, nie ma tutaj normalnych przeciętniaków. Pomiędzy nimi wszystkimi góruje matematyka z fizyką jak sama autorka na koniec dodała ukazała ją tak jakby chciała, żeby ją postrzegali. Na potrzeby książki rozwiązania matematyczne są spłycone i nie mają takie wydźwięku jaki powinny to pokazuje nam, że te ścisłe dziedziny, których nikt nie lubi w szkole mogą być dla kogoś pasją, czymś wspaniałym, a przy okazji potrzebnym w życiu.

Okres dorastania jest ciężki w szczególności jak wchodzimy na nieznane emocje, które toczą się w naszym wnętrzu. Jedna osoba nie chce zranić drugiej, w dodatku piętrzące się problemy i presja nie pozwalają spać spokojnie. Książka wartościowa, nawet nie wiedziałam, że aż tak mi się spodoba. Ukazuje wiele problemów, potrzeb i jest też urocza. Miłość opisana tutaj jest przepiękna i każdy by chciał być w takiej relacji, pragniemy tego nie zdając sobie z tego sprawy. Spędzicie przy niej cudowny wieczór ze łzami w oczach, a może komuś coś uświadomi.