Polowanie na mordercę recenzja

Pomimo tego, że Melvin Royal nie żyje Gwen nadal musi walczyć ze swoimi prześladowcami… Pewnego dnia otrzymuje tajemniczy telefon od kobiety, która wręcz ją błaga, aby jej pomogła. Gwen próbuje to zignorować, kiedy jednak następnego dnia dzwoni do niej córka tej kobiety i do tego twierdzi, że ktoś zabił jej matkę, nie potrafi siedzieć bezczynnie. Wyrusza z dziećmi i Samem do Wolfhunter… Miasteczka, w którym każdy wszystko może, ważne, aby mieć właściwe znajomości… Czy uda się uratować Verę przed dość szybko zbliżają się przyszłością?

Jak poprzednie tomy, tak i ten otrzymałam w ramach BookTouru. Bo wiecie, z tą serią jest tak, że jeśli już przeczytaliście pierwszą część to koniecznie musicie sięgnąć po następne. Zaskoczyło mnie, że jest jeszcze czwarty tom, szczerze mówiąc za każdym razem, kiedy dobiegam do ostatniego zdania danego tomu to mam gdzieś z tyłu głowy myśl, iż tego nie da się już dalej pociągnąć, a nawet, że to by zniszczyło w pewien sposób całą historię. A później widzę, że autorka stworzyła dalszy ciąg i znów pozwalam się wciągnąć w przedstawioną tutaj historię. Tak też było i tym razem. Po raz kolejny Gwen udowodniła, że jest silną i niezwykle odporną kobietą. To ile zła już ona musiała pokonać, a ile jeszcze przed stanie to tylko wie i zrozumie ta osoba, która przeczyta całą serię. Kibicowałam jej i dzieciom z całych sił. Najbardziej irytującą postacią, jak dla mnie, była Miranda Tidewell. Nie wiem, czy jest ktoś jeszcze, kto równie mocno jej nie lubił. Nie pojmowałam jej postępowania. Ok, przeżyła tragedię, bo utraciła swoją ukochaną córkę, ale nawet to nie uprawniało jej, aby zachowywała się jak zimna, pozbawiona wszelkich dobrych uczuć istota. Tak jak w przypadku tomu drugiego miałam niekiedy problem z przydługimi opisami czy wręcz z rozwleczoną akcją, tak w tym przypadku niczego takiego nie zauważyłam, czytało się wręcz świetnie. Ponownie wiele się działo, akcja książki jest naprawdę dynamiczna. Powieść ta ukazuje w jaki okrutny sposób człowiek potrafi być wilkiem drugiemu. Jak szybko wierzymy temu, co widzimy w telewizji, co czytamy w sieci, a przede wszystkim ufamy innym ludziom i nawet przez moment nie zastanawiamy się, jak bardzo naszymi osądami i czynami możemy zranić drugą osobę. Jestem bardzo ciekawa tego, co też autorka wymyśliła w czwartym tomie, bo jak dla mnie ponownie mogłaby cała historia zakończyć się na tych trzech częściach. Dla fanów kryminałów połączonych z obyczajówką to idealny wybór :)