Perfekcyjna - w pułapce anoreksji recenzja

Emma od lat choruje na anoreksje. Ale im dłużej jest w tym pognębiona, tym bardziej pragnie wyzdrowieć. Największa motywacją jest wyjątkowa chęć zajścia w ciąże. We wszystkim wspiera ją rodzina jak i wspaniały mężczyzna, który rozumie powagę sytuacji i stara się jak najlepiej spełniać swoją rolę. Jednak dziewczyna sama musi zmierzyć się ze swoimi demonami i o tym właśnie czytamy w Perfekcyjnej.

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę mając na celu wyzbycie się błędnego myślenia o anorektyczkach. Jednak mój odwrócony tok myślenia sprawił, że pogłębiłam tylko moje zdanie na temat tego, że każdy jest kowalem własnego losu. Jeśli ktoś jest na tyle słaby, że nie potrafi w pewnym momencie, będąc już na granicy czy też po osiągnięciu celu- zastopować, to w ogóle nie powinien się za to brać. Dlatego zamiast odciągnąć swoje myśli od odchudzania, jeszcze bardziej mnie książka do tego przyciągnęła. Gdy po raz drugi brałam się za nią, traktowałam ją za pewien rodzaj inspiracji i skarbnicę wiedzy. Jako, że przestrzegła mnie przed komplikacjami, byłam pewna, że dam radę w czasie przestać. Podziwiam Emmę za to, że zdołała przegnać strach i podzielić się swoimi uczuciami, życiem i przebiegiem choroby z innymi czytelnikami, których również może dotykać ten problem. Tak jak wspomniała autorka, anoreksja to również choroba duszy. I to jest ten rodzaj dolegliwości, na który leku nie ma i trzeba sobie samemu z tym poradzić. Przez cały czas trzymałam za nią kciuki. Zazdrościłam jej mężczyzny, który mimo przeciwności zawsze przy niej był i nigdy nie uciekł, choć sytuacja niektórych by do tego zmusiła.