Prowadź swój pług przez kości umarłych recenzja

I ja w tym wypadku bardzo mocno popieram opinię@MLB. Dodam jeszcze tylko od siebie, że ludzie SĄ gorsi od zwierząt, zwłaszcza w "wymyślaniu" sposobów zabijania tak zwierząt jak i siebie nawzajem....Dlatego tak mnie zawsze wkurza, jak czytam w czyjejś opinii, czy recenzji, określenie jakiegoś z czynów ludzkiego potwora, mordercy mianem "zezwierzęcenia". Według mnie to zupełnie nieadekwatne i bezrefleksyjne użycie tego pojęcia wobec takiego człowieka ?

Dobrze napisane technicznie, ale z konkluzją i oceną się nie zgadzam. Tu nie chodzi o ekologię, a o kompas moralny, wg mnie. Czym zabicie zwierzęcej matki różni się od zabicia ludzkiej? Moim zdaniem mocno spłyciłeś wymowę tej książki. Zakończę Pratchett'em: “Wielu ludzi jest wewnątrz zwierzętami. Wiele zwierząt jest wewnątrz ludźmi.”

@MLB @Fredkowski dzięki za bardzo dobrą dyskusję, pięknie się różnicie... W sumie to bardzo dobrze świadczy o książce, że wzbudza skrajne reakcje i jest tak różnie odbierana.

Książki nie czytałam, więc nie oceniam. Ale co do zestawienia zwierzęta - ludzie zgadzam się z przedmówczyniami.

Dobra recenzja. Św. Franciszek powtarzał, że zwierzęta są naszymi braćmi mniejszymi i winniśmy im opiekę.

Przeczytałem wypowiedzi pod ciekawą recenzją. To jest piękne, że można krótką, choć cenną (jak to u @almosa) relacją z lektury aktywować dyskusję. Chyba o to chodzi na takich portalach.

Nie czytałem tej książki. Widziałem film i czytałem rozmowę z Agnieszką Holland. Z reguły zgadzam się z Panią reżyser i literackim wyczuciem Tokarczuk, ale tu mi coś zgrzyta. Być może książka (której nie znam) jest inna, niż opowieść w obrazkach, ale tym razem wyczuwam pewien dogmatyzm. Filmowa Pani Duszejko popełnia kilka aksjologicznych nadużyć.

W samej dyskusji, bardzo inspirującej, zauważyłem elementy postmodernizmu (nie ma prawdy, są opinie, każdy ma kulturową opowieść). Z tym bym polemizował.

W jakim stopniu udział w odstrzałach zwierząt zbliża do rozwiązywania problemów ekologii, a w jakich stanowi ujście dla potrzeb karmienia ciemnego wnętrza człowieka? Nie wiem. To zależy od jednostki. Chciałbym jednak zakładać, że każda ingerencja w faunę wynika z podejścia naukowego (rozumianego, jako zastosowanie racjonalnej analizy dostępnych faktów). Człowiek nie ma konkurencji biologicznej na dowolnym ekosystemie. Nie może zachowywać się, jak jednostka walcząca darwinowsko o przetrwanie, bo wtedy sam zginie, jako suweren ze szczytu drabiny 'ofiara-drapieżnik'. Oczywiście zwierzęta walczą o dominację bez racjonalizacji zysków i strat populacyjnych. One chcą przetrwać i mnożyć własne potomstwo. Czasem trzeba jakąś populację zmusić do zmiany terenów łowieckich, czasem trzeba wkroczyć z eksterminacją, bo z reguły niestety tak zmodyfikowaliśmy już świat, że bez nas zaburzenia mogą prowadzić szybko do lawiny ekologicznych nieszczęść. Ostatecznie - często ważenie racji to trudny wybór i szukanie mniejszego zła.

Chciałbym jednak, by dzieci nie były zabierane na myśliwskie 'aktywności', by nie dotykały broni. By koła łowieckie były bardziej przejrzyste, a rządzący kierowali się nauką a nie doraźnymi zyskami, znajomością z prezesem nadleśnictwa, itd (żadne insynuacje, ale żyję za długo, by przyjąć, że to tylko mrzonka).

Ile zwierząt (np saków) musi bezmyślnie z ręki Homo sapiens zginąć, by tą śmierć zrównać do kary śmierci na jednym człowieku? Nie wiem. Jeśli nieskończoność, bo człowiek ma duszę, to ja się na to nie godzę. Nie ma bezwzględnych wartości moralnych, jakoby stanowiących nienaruszalny zestaw zasad podlegających prostemu rachunkowi. Człowiek jest ważny, ale na nim świat się nie kończy. Nieuzasadnione cierpienie jest zbrodnią, która czasem powinna być karana zaledwie upomnieniem, czasem bardziej dotkliwie. Fanatyzm 'w obie strony' (starotestamentowe panowanie człowieka i eko-terroryzm) to droga do zatracenia i utrata szansy na stworzenie czegoś dobrego.

O to to. Wybitna osobowość literacka ujęła świat w przestrzeni dwa metry na dwa. Ja akurat troszkę znam towarzystwo myśliwych i owszem, są wśród nich dranie, ale nie wszyscy. Znaczna cześć, o ile nie większość to wbrew pozorom prawdziwi entuzjaści przyrody, którzy potrafią ją docenić. I jeden z nich kiedyś w lokalnej gazecie powiedział wielką prawdę: wyobraźmy sobie świat bez myślistwa. Zwierzyna rozmnażająca się bez kontroli. Wzrost liczby drapieżników na terenach ludzkich. Szkody w rolnictwie, ergo kosmiczny wzrost cen żywności... Poza tym polskie myślistwo jest bardzo rygorystyczne, jeśli chodzi o standardy. Nie ma tak, że Józek idzie do lasu i strzela ile wlezie. Ze wszystkiego trzeba się rozliczać. Każdą sztukę trzeba zgłosić i policzyć. Podkreślam: zdarzają się prostackie sytuacje, ale to nie powód, żeby wszystkich myśliwych wrzucać do jednego worka. Takie rzeczy mógł robić Tom Clancy, jak opisywał czerwoną zarazę made in Russia, ale Tokarczuk?

Książka i tak jest lepsza niż film…