Złamane serca recenzja

Pamiętam jak się pierwszy raz zakochałam i te motyle w brzuchu i ciągłe stany rozmarzenia. A później kiedy się okazało, że to nie ten jedyny i na zawsze - ból i szlochanie, myśli tylko o tym dlaczego nam nie wyszło. Co teraz robi i czy przypadkiem dobrze się nie bawi, kiedy ja nie mogę sobie znaleźć miejsca. Później kolejne motyle w brzuchu i kolejny wyjątkowy i wymarzony facet i tym razem przecież musi się udać. Któż z nas tego nie przeżył ?
Pamela Wells, w swojej debiutanckiej książce, przedstawia nam cztery historie miłosne i trzy złamane serca oraz jedyny i skuteczny, kodeks postępowania.
Sydney już od dwóch lat jest ze swoim ukochanym Drew, Raven spotyka się z kolejnym chłopakiem mając nadzieję, że tym razem to jest właśnie ten, a Kelly od dawna już ugania się za Willem, który nie chce oficjalnie z nią chodzić, spotykając się jednocześnie z różnymi dziewczynami. Tylko Alexia nigdy nie była zakochana, nigdy nie miała chłopaka i to właśnie do niej jednego dnia przybiegają wszystkie trzy przyjaciółki, którym ktoś złamał serce. Jako jedyna w tej chwili, „trzeźwo” myśląca i bardzo kochająca swoje koleżanki, Alexia, postanawia im pomóc, wymyślając kodeks postępowania w przypadku złamanego serca. Dwadzieścia pięć zasad, które mają pozwolić zapomnieć o byłym i uświadomić sobie, że świat się nie kończy, a wręcz zaczyna.
„Złamane serca” to książka o pierwszych miłościach, rozczarowaniach, i szukania celu, w tak młodym bo zaledwie szesnastoletnim życiu. Autorka pokazuje nam jak ważna jest przyjaźń i wsparcie koleżanek, nie tylko, gdy porzuci chłopak, ale także w problemach codziennych. Przyjaźń to coś pięknego i warto ją całą życie pielęgnować. Ale ważna jest też rodzina, bo z jednej strony w wieku szesnastu lat, pomału stajemy się samodzielni, a z drugiej, wciąż szukamy wsparcia u najbliższych. I ciężko jest nam się pogodzić, gdy rodzice się rozwodzą albo są tak zapracowani, że nie mają dla nas czasu, nie widzą co się z nami dzieje.
Całkiem dobrze mi się czytało o tych czterech sympatycznych nastolatkach, ich przygodach i miłościach. Fajnie było sobie przypomnieć i zobaczyć z perspektywy czasu, jak to było, jak miało się te naście lat. Jak małe problemy wydawały się być niemożliwymi do przezwyciężenia. Jak świat się kręcił wokół szkoły, imprez no i chłopaków. Teraz to wszystko wydaje mi się być całkiem zabawne i tak książka była zabawna, poprawiająca nastrój, taka optymistyczna. A co do zasad wprowadzonych przez przyjaciółki – były całkiem z sensem, ale wiadomo, zasady są po to żeby je łamać. A jak z nimi poradziły sobie Sydney, Raven, Kelly i Alexia to już sami musicie się przekonać.
Polecam ją przede wszystkim młodzieży, tym zakochanym, jak i tym co czekają na miłość. Książka idealna dla osoby, która ma złamane serce, bo może go nie uleczy, ale z całą pewnością poprawi humor.